Column Ontslag Leekens was onafwendbaar

Door Johan Walckiers

We willen zeker niet zeggen dat Georges Leekens een slechte trainer is. Daarvoor boekte hij te veel resultaten met middelmatige ploegen. Maar net dat is de kwaliteit van Leekens: hij kan van een mindere ploeg een degelijke ploeg maken. Als motivator en verkoper van zijn product kent hij zijn meerdere niet, maar van een ploeg vol goede spelers een topteam maken. Nee, dat heeft hij nooit gekund.

Zijn eerste doortocht bij de Rode Duivels was al eentje met een zure nasmaak, want alhoewel hij België naar het WK '98 loodste, werd er in Frankrijk tijdens de groepsfase enkel gelijkgespeeld. Niet genoeg voor kwalificatie ondanks wedstrijden tegen mindere goden Mexico en Zuid-Korea. Tijdens de recentere tweede passage kreeg hij een stel fantastische voetballers tot zijn beschikking, maar kon zich niet kwalificeren voor het EK. Ere wie ere toekomt: hij bracht wel het enthousiasme rond de nationale ploeg weer op gang. Maar ook zijn eerste doorgang bij topclub Anderlecht was geen succes.

Leekens is allesbehalve standvastig te noemen en koos deze zomer voor Club Brugge. Zijn uitspraak dat zijn werk voor negentig procent bij de Rode Duivels af was, achtervolgt hem nog tot de dag van vandaag. Club Brugge investeerde - mede op zijn aangeven - nog enkele miljoenen in nieuwe spelers en begon denderend aan de nieuwe competitie. 

Het verval kwam echter ook snel en kwatongen binnen de spelersgroep beweren dat de coach hen weinig tactische instructies meegaf. Zo zouden verschillende spelers niet geweten hebben wat er van hen verwacht werd op het moment dat ze het veld opstapten. Subtiele tactische ingrepen waren dit seizoen nog niet weggelegd voor de in zijn tijd bikkelharde verdediger en ook op training werd nooit de nadruk gelegd op tactiek. 

Dat de schuld van de recente 2 op 18 enkel bij Leekens gelegd moet worden, is overdreven. Wel duidelijk is dat zijn spelersgroep niet meer als één man achter hem stond. En dan is een trainer geen lang leven beschoren. "Een speler speelt in de eerste plaats voor zichzelf", zei Vincent Mannaert donderdag nog. Correct, maar als diezelfde speler zijn voeten veegt aan de opdrachten, is er ook nog maar weinig eer te halen. Zeker omdat een spelersgroep nooit de zwarte piet krijgt toegeschoven.

Daarom geloven wij ook dat het ontslag van Leekens onafwendbaar was. Zelfs bij winst tegen Zulte Waregem denken we niet dat hij het seizoen had uitgemaakt in Brugge. Ook uit het bestuur kwamen immers al twijfelende stemmen. Nee, Club is ziek en moet op zoek naar oerdegelijke dokter die de kleedkamer weer op één lijn krijgt. En die de onverdeelde en unanieme steun van de bestuurskamer krijgt!