Club Brugge is kampioen en dat is te danken aan... Een rapport voor elke blauw-zwarte pion

Cédric De Volder
Cédric De Volder
| 14 reacties
Club Brugge is kampioen en dat is te danken aan... Een rapport voor elke blauw-zwarte pion
Foto: © Photonews

Club Brugge mag zich een jaar lang Belgisch landskampioen noemen. Michel Preud'homme en zijn troepen hebben het voor elkaar gekregen. Onze watcher zag hen een jaar lang aan het werk en stelde de rapporten op.

LUDOVIC BUTELLE (9): de komst van de Franse doelman was één van dé absolute sleutels van het blauw-zwarte kampioenschap. Ludovic Butelle pakte niet alleen punten, maar liet zijn verdediging ook beter spelen. Communicatief top.

THOMAS MEUNIER (7): de Luxemburger heeft - een transfer naar Duitsland (?) indachtig - zijn laatste wedstrijd voor Club zo goed als gespeeld. Meunier was lang niet zo indrukwekkend als de voorbije seizoenen. Vooral verdedigend en tegen topclubs liet hij zich nog op een foutje betrappen.

BJORN ENGELS (9): in onze ogen ’de transfer’ van Club Brugge. Engels was meer dan een jaar buiten strijd met botoedeem. Hij kwam terug, zag en overwon. Julius Caesar had het niet beter gedaan. Nu al klaar voor de stap naar de Premier League.

STEFANO DENSWIL (7): de kwaliteiten van de Nederlander kwamen dit seizoen aan de oppervlakte. Denswil vormde een uitstekend duo met Engels in het hart van de defensie. Belangrijke nooit: laatstgenoemde tilde hem naar een hoger niveau.

LAURENS DE BOCK (7): de Oost-Vlaming blijft een speler die zich moet blijven bewijzen. En dat heeft hij dit seizoen dan ook gedaan. Defensief heel secuur en aanvallend zijn steentje bijdragend. Meer moet in België niet worden verwacht van een flankverdediger.

TIMMY SIMONS (8): 39 lentes jo… oud, maar nog steeds een generaal en krijger op én naast het veld. Zijn gedrag schoot bij velen in het verkeerde keelgat, maar het doel heiligt na elf jaar altijd de middelen. Simons zal er wellicht nog een seizoen bijdoen.

RUUD VORMER (9): Vormer heeft alles wat een moderne box-to-box-middenvelder moet hebben. Defensief top, een long of zeven en zelfs een neus voor doelpunten. Het is dan ook geen toeval dat hij één van de blauw-zwarte publiekslievelingen is.

HANS VANAKEN (9): de Limburger had de tijd nodig om zich aan te passen, maar na het vertrek van Victor Vazquez ontpopte Vanaken zich tot dé regisseur van Club Brugge. Hij valt minder op in een wedstrijd, maar is wel altijd aanwezig.

LIOR REFAELOV(8): het samenspel tussen Refaelov en Vanaken was bij momenten om te likkebaarden. De Israëliër was beslissend… als hij tussen de lijnen stond. Heel jammer dat hij dit seizoen vaak in de lappenmand lag.

JOSE IZQUIERDO (8): de voorbije weken was Joske top en onnavolgbaar. De volgende uitdaging voor de Colombiaan: dat niveau eens langer dan twee maanden aanhouden. En dan zal ook hij rijp zijn voor een nieuwe stap in zijn carrière.

ABDOULAY DIABY (8): aanvankelijk uitgespeeld op de flank, maar centraal kwam de doelpuntenmachine echt op gang. Zijn gedrag zorgde bij momenten voor wrevel bij de ploegmaats, maar een winnaarsmentaliteit is niet altijd negatief.

MICHEL PREUD’HOMME (9): de Luikenaar heeft voor-, maar vooral tegenstanders. Uiteindelijk heeft de winnaar altijd gelijk. Preud’homme heeft Club Brugge na elf jaar een titel bezorgd. En daarmee is de kous af.

SEBASTIEN BRUZZESE (7): de doelman moest zich telkens opnieuw bewijzen en werd in januari vervangen door Butelle. Maar we zijn eerlijk: blauw-zwart mag tevreden zijn dat het jeugdproduct van RSC Anderlecht er was.

SINAN BOLAT (3): aangekondigd als dé vervanger van Mathew Ryan, maar uitgedraaid als een flop en afgeserveerd. Bolat maakte aanvankelijk indruk op training, maar daar was na een tweetal weken niets meer van te zien. We vrezen zelfs voor zijn carrière.

DAVY DE FAUW (6): na de jaarwisseling kwam de voormalige aanvoerder van Zulte Waregem amper nog in het stuk voor, maar hij gedroeg zich als een modelprof. Dat verdient al een bloemetje. De verdediger gaat zijn carrière wellicht in Nederland afsluiten.

DION COOLS (5): Cools begon aan het seizoen op de rechterflank - door de blessure van Meunier - maar viel tegen Manchester United helemaal door de mand. Het jeugdproduct van OH Leuven is zeker en vast een wissel voor de toekomst.

BENOÎT POULAIN (7): de Fransman kwam in januari over van KV Kortrijk en bewees tijdens de inactiviteit van Denswil dat hij het niveau aankan. Poulain was dan ook de ideale doublure voor één van de centrale verdedigers.

BRANDON MECHELE (6): het jeugdproduct was vorig seizoen nog vaste waarde, maar na de terugkeer van Engels speelde hij amper nog. Defensief goed, maar vooral in de opbouw had MPH twijfels.

DOMINGUES DE SOUZA CLAUDEMIR (7): de Braziliaan is de eerste doublure voor Simons of Vormer. Hij heeft meteen het ongeluk dat twee voorgenoemde jongens voortrekkers zijn. Toch mag zijn aandeel in de titel en zijn rol in de kleedkamer niet onderschat worden.

BOLI BOLINGOLI (5): de neef van Romelu Lukaku moet meer regelmaat in zijn spel krijgen. Bolingoli kreeg nu en dan zijn kans, maar kon nooit echt overtuigen. Al blijft zijn polyvalentie - hij kan de volledige linkerflank aan - een troef.

FELIPE GEDOZ (6): de flankaanvaller schoot bij zijn aankomst als een komeet naar de top, maar heeft nu ook het dal ervaren. Gedoz had het dit seizoen lastig om zijn evolutie van vorig seizoen te bevestigen. Een groot verschil met pakweg Izquierdo.

JELLE VOSSEN (7): de Eigenbilzenaar werd in het tussenseizoen met veel tromgeroffel voorgesteld op Olympia. Vossen moest in de hiërarchie echter de duimen leggen voor Diaby. Al was hij met zijn neus voor doelpunten wel belangrijk.

WESLEY MORAES FERREIRA DA SILVA (6): de Braziliaanse boom kwam in januari aan bij Club. Meteen was duidelijk dat hij een wissel op de toekomst is. Toch liet hij al een goede indruk na in de weinige wedstrijd die hij heeft gespeeld.

LEANDRO PEREIRA (4): een aanvaller met geen enkel doelpunt achter zijn naam. De rekening van Leandro is dan ook snel gemaakt. Zijn toekomst ligt dan ook wellicht niét in het Jan Breydelstadion.

TUUR DIERCKX (6): het jeugdproduct van Club begon sterk aan het seizoen. Het leek zijn jaar van de grote doorbraak te worden, maar hij deemsterde beetje bij beetje weg. De voorbije weken haalde hij zelfs het wedstrijdblad niet meer.

Mikel Agu, Sander Coopman en Bernie Ibini verzamelden te weinig speelminuten voor een degelijke beoordeling. Nikola Storm en Jean-Charles Castelletto werden verhuurd en droegen (een deel van) het seizoen een ander shirt.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Play-off 1

Play-off 2

Nieuwste reacties