Het juweel van het Kiel heeft een uitstekende mentaliteit: "Ik ben van gewone komaf en mijn ouders hebben altijd heel hard moeten werken"

“Ik zit nog niet op mijn beste niveau", beweert hij zelfs in GvA. "Toen ik hier aankwam, had ik een tijdje niet gespeeld. Daarna verloor ik veel tijd door dat heen-en-weer gereis voor interlands. Nu voel ik me elke training en match beter worden.”

In zijn thuisland Ecuador wordt hij La Joya, het juweel genoemd. “Al die complimenten hebben eigenlijk weinig invloed op mijn prestaties. Van jongs af ben ik gewapend tegen te grote euforie. Mijn mama en papa zijn van gewone komaf en hebben altijd hard gewerkt. Papa heeft al talloze jobs uitgeoefend, mama ging eten verkopen of kledij wassen."

"Thuis weten wij wat belangrijk is in het leven. Ik besef dat ik hard moet werken om iets te bereiken. Mijn twee oudere broers hebben ook altijd gevoetbald. Nooit op een hoog niveau, maar het feit dat ik vaak tegen hen moest opboksen, heeft mij misschien wel geholpen. Bij de nationale ploeg ben ik een van de jongsten en vraag ik de jongens met ervaring steeds om raad.”