Interview David Hubert, de grote broer van de RSCA Futures: "Ik ben hier niet om hen te leren voetballen"

David, hoe voel je je na deze eerste wedstrijd voor Anderlecht?

"(lacht) In 24 uur is er veel gebeurd. Ik ben erg blij om hier te zijn. Ik heb gisteren tijd gehad om met de jongens te trainen, het was een eerste ontmoeting en we leren elkaar stilaan beter kennen. Ik probeer ze mijn ervaring mee te geven, om ze voor te bereiden op iets wat ze nog niet gewend zijn. Het is een andere setting waarop ze kunnen pronken, maar het is ook iets dat ze nog niet hebben meegemaakt."

Fysiek hadden ze het het laatste kwartier moeilijk.

"Ze geven een solide prestatie weg, zeg maar. Het is belangrijk om te leren omgaan met de momenten die iets gecompliceerder zijn. We beseffen dat ze weten hoe ze moeten voetballen. Dat kom ik ze zeker niet leren, ze hebben geweldige voeten. Het belangrijkste is om een ​​solide en volwassen collectief optreden te produceren. We weten dat ze fysiek nog niet ontwikkeld zijn, dat is de uitdaging. In balbezit vonden we de spelers goed tussen de linies, maar het ontbrak aan precisie en kwaliteit in de zone van de waarheid. Maar in het laatste kwartier gingen ze, ondanks krampen en lichamelijke zorgen, gewoon door. Dat is belangrijk. Ik zou zeggen dat het een goede introductie en een goed punt was."

En op persoonlijk vlak, wat deed je besluiten om hier te tekenen?

"Het is niet erg ingewikkeld. Ik heb een bepaalde leeftijd en ervaring. Bovendien ben ik bezig met het volgen van mijn coachingscursus. Toen deze kans zich voordeed, was het een no-brainer, zoals ze in het Engels zeggen (glimlach). Anderlecht is een grote club, met geweldige voetballers. Als ik dit surplus aan ervaring kan brengen, de staf kan ondersteunen en de jongens kan helpen begrijpen wat er nodig is om een ​​profspeler te worden... Ze missen niet veel, maar deze laatste stap is belangrijk en ik hoop dat ze het zullen halen sneller dankzij 1B. Het was een win-winsituatie."

Dus het idee is om uiteindelijk in de staf te gaan zitten?

"Ik zal de staf dagelijks ondersteunen en van hen leren, we zullen in de toekomst zien of het voor mij mogelijk is om de club verder te helpen. Maar een positieve filosofie zoals die van Anderlecht is voor mij een rijke ervaring. Ik ben hier om het goede voorbeeld te geven, voetbal wordt niet alleen op het veld gespeeld. Het is ook een keuze, in die zin dat je tegen jezelf zegt dat het je laatste stap op het veld is...
Enerzijds trek ik een streep onder mijn carrière in 1A. Maar ik ben niet klaar om te stoppen als speler!"

Je tekent voor een jaar...

"... ja (aarzelt). Laten we zeggen dat we aan het einde van het seizoen de balans opmaken, want op mijn leeftijd moet je ook fysiek kijken wat er gebeurt. Maar op dit moment voel ik me te goed om te stoppen en ik heb plezier. Het belangrijkste op dit moment is om deze getalenteerde jonge mensen te helpen doen wat ik 16 jaar geleden deed en alles door te geven wat ik heb geleerd tijdens deze lange carrière... die nog niet voorbij is."

Het moet wel raar zijn om nu die trui te dragen?

"Laten we zeggen dat als je mij kent, het vrij logisch is (glimlach). Ik geloof dat een van mijn eerste shirts een RSCA-shirt was... Natuurlijk kun je tijdens een carrière niet zeggen dat je een supporter van een club bent. Wij weten hoe het gaat. Maar als Brabantse jongen is het niet ingewikkeld om Anderlecht te steunen. Het is iets speciaals om hier nu te zijn."

Wat vind je ervan om in deze kleedkamer te zijn?

"We zullen zeggen dat het me verjongt (lacht). Het brengt me terug in de tijd. Het is speciaal omdat ik kleedkamers ken als... anders, laten we zeggen. Je merkt dat je praat over dingen die je niet echt gewend bent (glimlach). (op de achtergrond loopt Ethan Butera, 16, langs en begroet ons; een collega geeft Hubert een signaal dat de jonge verdediger nog niet half zo oud is, ze lachen...). Het is een zeer ontvankelijke kleedkamer, echt, van wat ik heb kunnen zien in 24 uur. Ik heb absoluut geen spijt dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik heb een rol te spelen in deze kleedkamer, want voetbal is niet alleen wat er op het veld gebeurt. Ik moet het goede voorbeeld geven, want ik had niet de carrière die ik had door iets te doen. Als ik al een bijnaam heb? Nee, het is voorlopig meneer Hubert (lacht)."