Riemer 'leads by example' en dat maakt hem niet populair bij zijn collega-trainers

Zaterdagavond was het weer zover. Riemer is de lont aan het kruitvat aan de zijlijn. Hij ontploft soms ostentatief om het vuur erin te krijgen. Zo stapte hij na de gele kaart voor Vincent Janssen ook af op Mark van Bommel om er zijn gram te gaan halen.

Het werd met een lach bijgelegd, maar net voor de persconferentie gaf Riemer nog ostentatief en voor de camera's een hand aan Van Bommel, die dat met heel flauw glimlachje en een cynische blik aanvaardde. 

Riemer maakt geen vrienden onder zijn concullega's van het trainersgilde. Besnik Hasi, Wouter Vrancken, Hein Vanhaezebrouck, Carl Hoefkens... Allemaal lieten ze blijken dat ze niet opgezet waren met het gedrag of de analyses van Riemer.

Maar de Deen zal het worst wezen. Hij is niet bij Anderlecht gekomen om vrienden te maken. Riemer wil ook wel een wij-tegen-allen-verhaal creëren en zorgt voor een groot genoeg spanningsveld om dat aan zijn spelersgroep over te brengen.

Want naast het veld is Riemer de meest aimabele man die je zal tegenkomen. Op persconferenties gaat hij ook geen thema uit de weg en hij is altijd aanspreekbaar. Eens de match begonnen is, verandert dat echter volledig.