El Khannouss komt terug op zijn vertrek bij Anderlecht: "Ze hadden geen vertrouwen meer in mij"

Bij BRUZZ doet hij het verhaal over zijn jeugd. "Ik ben op een steenworp van het Atomium opgegroeid. Natuurlijk heb ik veel gevoetbald op pleintjes, waar de wil om te winnen erin gedrild is."

"Op een pleintje mag de ploeg die het eerst drie goals maakt, blijven staan. Dus je wilt winnen, want anders is het lang wachten tot het weer aan jou is. Toen ik klein was, zat ik vaak in de verliezende teams. Ik was er al vroeg bij, weet je."

"Pleintjesvoetbal heeft mij dus mee gevormd. Spelen zonder zorgen, zonder nadenken. Dat kon ook omdat mijn ouders mij nooit gepusht hebben. Er waren geen verplichtingen."

Tien jaar lang speelde hij voor de jeugd van Anderlecht. "Er is al veel inkt over gevloeid, maar eerlijk: eigenlijk heb ik een heel goede tijd beleefd bij Anderlecht. Maar ja, op mijn vijftiende moest ik een keuze maken."

En die keuze viel op Genk, terwijl Anderlecht in de kou bleef staan. "Ik voelde geen vertrouwen meer van Anderlecht. Het toekomstproject van Genk kon me daarentegen wél overtuigen. Volgens mij hadden ze mijn overstap niet zien aankomen, dus die breuk was niet vanzelfsprekend."