Blunderen hoort erbij

Ze zijn er altijd geweest en 't is de beste doelman al wel s overkomen dat hij die o zo makkelijke bal maar had moeten vastgrijpen en tegen de borst drukken. Wie dinsdagavond Manchester United tegen Olympique Lyon zag winnen weet dat ze op Old Trafford nu ook een blunderende doelman in huis hebben. Een afstandsschot vanop zo een 30 meter van Diarra had eenvoudig gered moeten worden door doelman Carroll van Manchester United. Deze laatste kreeg de bal niet klemvast tussen de armen en rolde even later tergend traag over de doellijn. Ook bij Manchester United zijn ze al heel lang op zoek naar een blundervrije doelman maar totnogtoe hebben ze die niet gevonden. Het uitvergroten van dergelijke fouten is allicht niet bevorderlijk voor het zelfvertrouwen van de betreffende doelmannen maar als profvoetballers horen ze met deze negatieve aandacht te leren omgaan.

Als we even in de geschiedenis gaan graven dan herinnert U zich misschien nog wel de WK-finale 2002 tussen Brazilië en Duitsland. Rivaldo trapte toen een vrij makkelijke bal in de richting van Oliver Kahn maar de Duitse doelman liet de bal van zijn borst springen zodat Ronaldo de overwinning voor Brazilië kon inleiden. Brazilië won de WK-finale 2002 van Duitsland met 0-2. Ook in de eigen Jupiler League mochten we dit jaar al terugkijken op enkele blunders van de doelmannen. Doelman Deelkens van Westerlo zag een opportuun schot van Meyssen (Cercle Brugge) in de slotseconden achter hem in doel verdwijnen. Naar eigen zeggen heeft hij er toen nachten van wakker gelegen, hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat een bal die vertrekt vanop de middellijn toch nog in doel kan verdwijnen. Het is dus niet alleen bij Anderlecht dat ze doelmannen hebben die blunderen. Het hoort blijkbaar gewoon bij het vak. Peersman en Zitka weten er van mee te spreken.