Praet: "Onder Jacobs had ik nog steeds bij de beloften gezeten"

Zondag speelt Praet alweer tegen zijn voormalige club Genk. Daar zagen (en zien) ze zijn vertrek met lede ogen aan. "Of ik bij Genk verder zou staan, kan ik moeilijk te zeggen", vertelt Praet in GvA. "Ik had verwacht dat Limbombe en Croux zouden doorbreken, maar ze hebben amper gespeeld. Een ding is zeker: met Ariël Jacobs als trainer speelde ik nu wellicht nog bij de beloften."

Vorig seizoen verdween hij na een goede start weer naar de bank. "Mijn eerste ronde was vrij goed. Na januari ben ik teruggevallen. Je kan het een dipje noemen, ja. Ik wist op voorhand dat er een fysieke weerslag zou komen. Maar het was toch schrikken toen dat door de media werd uitvergroot. Het leek wel alsof ik niet meer kon voetballen. Voor het eerst in mijn carrière maakte ik de andere kant van de medaille mee."

En dit seizoen krijgt hij het legendarische nummer tien op zijn rug. "Ik heb bij de jeugd altijd met dat rugnummer gespeeld. Toen het nummer vrij kwam heb ik gevraagd of ik die mocht dragen. Op zich zal dat rugnummer niet veel veranderen. Het verwachtingspatroon zal sowieso hoger liggen. De trainers verwachten al dat ik meer mijn mond open doe, maar dat is tegen mijn natuur. Ik ben nooit een grote prater geweest."