Column Eén-twee van de Week met het standbeeld voor de vierde scheidsrechter en... Tinder!

De Spaanse club Getafe CF lanceerde vorige week haar eigen versie van de populaire dating-app Tinder. Getafe slaagt er maar niet in om het stadion volledig te vullen en hoopt met Getafinder dé oplossing gevonden te hebben. Mannelijke en vrouwelijke fans van de club kunnen elkaar op die manier gemakkelijker vinden, kunnen daarna met elkaar een meer dan intieme tango dansen en de kinderen die verwekt worden tijdens die zwoele Spaanse nachten zouden op termijn niet anders kunnen dan ook supporter van Getafe worden.

Tinder... met Mannaert en Coucke!

Een ambitieus plan als je het mij vraagt! Wat als nu een club als Club Brugge ook met een eigen Tinder zou komen? Welke naam die app zou hebben, laat ik volledig aan jullie verbeelding over, maar ik zie het al zo voor me. Tijdens de rust van de thuismatch tegen KV Oostende gaat Vincent Mannaert op zijn smartphone door de foto’s van de dating-app. Plots krijgt hij een foto te zien van iemands achterkant, als laatste in de rij bij een polonaise. De interesse van Vincent is gewekt en hij drukt op het hartje, zo hoort dat bij Tinder, waarna ene Marc wederzijdse interesse laat blijken en de twee beginnen te chatten.

Nog voor de tweede helft begint, is de deal geklonken! Kindjes maken wordt wijselijk overgeslagen, maar Marc belooft om het volgende seizoen een paar miljoenen in het weireldploegsje van Vincent te pompen.  Maar neem dit allemaal niet te serieus alsjeblieft, want het is niet meer dan een artificieel verhaal over twee figuren die wat kleur brengen in het grauwe Belgische voetbal. En by the way: alles is nog steeds koek en ei tussen hen beiden! 

Vierde scheidsrechter, het is een vak apart … De heren in kwestie zijn als het ware het vijfde wiel aan de wagen en eerlijk gezegd heb ik zelf ook nog altijd niet hun werkelijke meerwaarde ontdekt. Omdat ze zichzelf ook een beetje beschouwen als de pantoffelheld die thuis naar de pijpen van zijn wederhelft moet dansen, proberen ze zich vaak op een overdreven manier te profileren.

Niet zeuren, man! 

Ze gaan te pas en te onpas de strijd aan met de trainers, hebben er leute in om een speler die na een blessure weer het veld op wil een paar seconden te negeren of ze trekken de aandacht naar zich toe door met het elektronisch bord voor de wissels te zitten knoeien. Maar ook in deze ambacht zijn het zij die hun takenpakket overstijgen die de wereld doen draaien! Tijdens de wedstrijd Standard Luik – KVC Westerlo van vorige zaterdag was die eer weggelegd voor Frederik Geldhof. Toen Yannick Ferrera op het einde van de match furieus was wanneer hij merkte dat zijn ploeg slechts drie minuten extra kreeg om op zoek te gaan naar de gelijkmaker zou Geldhof gerepliceerd hebben in de zin van: ‘Niet zeuren, man! Je hebt al 90 minuten gekregen!’.

Ferrera stond erbij en keek er sprakeloos naar. Geef voor mijn part die Geldhof een standbeeld, want hij tilt het vak van vierde scheidsrechter naar een ander, zelfs buitenaards niveau! De aandachtige lezer zal gemerkt hebben dat voor wat de uitspraak van Geldhof betreft, ik de voorwaardelijke wijs gebruikte.

Een en ander is immers enkel gebaseerd op beweringen van nog zo’n overbodige figuur in het voetbalwereldje: de voetbalreporter aan de zijlijn. Zijn of haar interventies beperken zich meestal tot het aankondigen van het aantal minuten extra tijd en het doorspelen van de wissels die op til staan. In zekere zin overlappen de opdrachten van de vierde ref en de voetbalreporter aan de zijlijn elkaar dus. Een keiharde manager zoals Vincent zou er wel raad mee weten: één van de twee moet eruit!