Reportage De Europese week van onze reporter: van Eindhoven naar Rome

Voetbalkrant stuurde haar Secret Agent op Maffe Missie. Van Eindhoven (PSV-Lyon) over Charleroi (luchthaven) naar de Italiaanse hoofdstad (AS Roma-Club). Zijn opdracht: kijken hoe Timmy Simons presteert op het hoogste niveau en of de blauwzwarte wegen verder dan Rome leiden. Het Europese dagboek van onze reporter. Of verhalen over b(o)ere Timmy en de van gastvrij naar grimmig overhellende sfeer in Italië.

 

“PSV beschikt over een mooi stadion. Ik kijk er naar uit om er terug te keren.” Het konden de woorden zijn van deze jongen, die al voor de derde keer het Philips Stadion betreedt. Maar ook Lyon-doelman Gregory Coupet denkt er zo over. “Dat gaat iets worden ginder”, voegde hij er nog aan toe. Olympique Lyonnais werd vorig seizoen uitgeschakeld in de kwartfinales van de Champions League door de Eindhovenaars. Toen deed Timmy Simons nog niet mee. De Brabander speelt z’n eerste tweede ronde in het kampioenenbal. Maar van extra stress is geen sprake. “Die Champions League is geen obsessie voor mij”, aldus Simons in Het Nieuwsblad. 

20.15. Het Philips Stadion, dat uitverkocht is, loopt vol. 35.000 man zullen uiteindelijk de tribunes bevolken. Het stadion van PSV is dit seizoen ook het decor van de UEFA Cupfinale. Normaal kiest de UEFA stadions met een grotere capaciteit, maar het Philips Stadion is dan ook niet zomaar een stadion. Het telt twee toprestaurants, twee overdekte promenades met winkels en buiten lijdt er niemand kou: zelfs niet op spektakelarme avonden, want er is een verwarmingssysteem voorzien. De tribunes, die allemaal overdekt zijn, zijn ongevaarlijk steil, zodat je zelfs in de nok van het stadion een prachtig zicht hebt op het gebeuren beneden. 

Alle PSV-fans krijgen vanavond een rood-wit hesje. Op de rug staat het nummer 12 en dat doelt natuurlijk op de twaalfde man. Voorzitter Rob Westerhof doet een – als je het ons vraagt – onnodige oproep in het programmaboekje PSV Flits om de ploeg voor 200 procent te steunen. “We hebben nog geen enkele goal geïncasseerd in ons stadion. Daar heeft u een groot aandeel in. U was fantastisch. Laten we vanavond wéér opstaan met hopelijk dezelfde euforie als zo vaak vorig seizoen.”

 

Daar schuilt misschien wel het gevaar. Timmy is zich ervan bewust dat de verwachtingen hoog gespannen zijn: “Maar vorig seizoen is geen garantie voor nieuw succes.”

Door het stadion weergalmen The A-Teamtune, DJ Tiesto, maar ook schlagers als Brabantse nachten zijn lang… Of dit een lange Brabantse nacht wordt, daar wil André Ooijer zich voorzichtig en on-Nederlands bescheiden over uitdrukken in PSV Flits. “Het wordt heel erg moeilijk, maar echt wel mooi.” AC/DC’s Thunderstruck, de tonen van The Final Countdown en als climax The Best van Tina Turner verwelkomen de spelers op het veld. De fans schreeuwen hun ”Boeren” toe. De hymne van de Champions League zorgt zoals elke keer voor het kippenvelmoment. Gomes is een bijgelovige goalie, en onder het gejuich van het publiek springt de Braziliaanse doelman onder de deklat een paar keer op. Gomes was vorig seizoen tegen Lyon een absolute uitblinker. Dit moet opnieuw zijn avond worden…

 

De verdediging van PSV klungelt er in de beginfase erop los. Te korte passes, ook bij de terugspeelballen op hun doelman. Op dit niveau wordt dit normaal afgestraft, maar de spitsen van Lyon zijn blijkbaar te verrast en doen niks met die mogelijkheden. De vrije trappen van Juninho boezemen de thuisploeg heel wat schrik in. Telkens wanneer hij zich achter een stilliggende bal schaart, is het zenuwachtig en rumoerig in het strafschopgebied. Ook Timmy Simons krijgt een verwittiging van de Griekse ref. Hij heeft het lastig met Mahamadou Diarra, die in een duel met de Rode Duivel welgeteld één keer naar doel kan koppen. Zonder gevaar.

 

Maar ook PSV heeft een vrije trapspecialist. Alex haalt uit met een Roberto Carlos-achtig banaanschot. Pas wanneer in de herhaling op de grote schermen in het stadion te zien is hoe de bal met veel effect net het doel mist en Coupet eigenlijk verslagen was, beseffen ze op de PSV-banken dat dit het openingsdoelpunt had kunnen zijn.

 

 

Voor de rust speelt Simons op hoog niveau. Net op tijd ontfutselt hij in het strafschopgebied de bal van Carew. Ook in de tweede helft is Simons, die over twee maanden voor een tweede keer vader wordt, op geen enkel foutje te betrappen en zorgen zijn acties vol overzicht, regelmatig voor applaus. “Timmy was heel goed in de verdeling van het spel en zijn eerste passes”, zou zijn trainer Guus Hiddink daar later over zeggen. Lof die bij Simons na de wedstrijd een verlegen lachje opwekt. 

 

“Juninho zat in de zak van Simons”, was Hiddink verder opgevallen. Maar wel die Braziliaan scoort het enige doelpunt van de wedstrijd. Een vraag die nadien weerklinkt op de persconferentie aan Lyon-trainer Gérard Houllier: “Is hij (Juninho dus) de beste speler waarmee u gewerkt heeft?” Vreemde vraag aan een man die ooit nog Liverpool coachte. Houllier lacht die dan ook weg. “Dat is moeilijk te zeggen. Zonder een sterke ploeg zou Juninho ook niet veel kunnen tonen.”

 

De vrije schopgoal van Juninho zorgde bij zijn collega Guus trouwens voor veel ergernis. “Daaraan zie je dat we op het hoogste niveau ervaring tekort komen”, aldus de oefenmeester van PSV. “Gezien hoe Juninho die bal zes meter dichter legde? Niemand van ons ging ervoor staan, of maakte de arbiter daar attent op. Kleine details, maar wel met grote gevolgen.”

 

Dat Gomes bij de tegengoal niet vrijuit gaat, willen zowel Hiddink als Simons na de wedstrijd niet gezegd hebben. “Het was een rare bal, zoals maar weinig ze kunnen trappen”, aldus Hiddink. “Die bal maakte inderdaad een rare curve”, merkte Simons op. En of Hiddink niet vond dat Gomes al de hele match onzeker was bij het uitvoetballen en ook in de fase waarin hij onder de bal doorging? “Die fase kon ik niet beoordelen van op de bank”, beschermde Guus zijn doelman.

 

De terugmatch wordt moeilijk, “maar we gaan de handdoek niet gooien”, was Hiddink strijdvaardig. “We hebben vandaag een Europese match gespeeld. Als we dit nog eens kunnen in Frankrijk, maken we misschien nog kans.” Dat Club Brugge deze wijze uitspraak ook mag meepakken naar Rome, denkt ondergetekende meteen. Of Timmy Roma-Club zal volgen? “Zeker, ik zag Club al een aantal keer op tv. Het wordt alvast een moeilijke match voor Club.” Duimen doet Simons dus voor onze volgende opdracht. Op naar Italië.

Ons vliegtuig vertrekt om kwart na zeven in Charleroi. Dat betekent voor een Oostendenaar om 3.30 vertrekken. Onmenselijk vroeg, maar we klagen niet. Zo kunnen we tenminste nog iets zien van Rome. In Charleroi niet alleen blauwzwarte fans, ook supporters van Schalke 04 vliegen met Ryanair van hieruit naar Barcelona. De Duitsers moeten een 2-1 voorsprong verdedigen en dat tegen Espanyol. Ze hebben alvast heel wat blikken Duits bier mee en zijn al goed in vorm. Wij houden het voorlopig op een koffietje, twee croissants, een hard gekookt eitje en wat fruitsap. De dag is nog lang.

Als het goed is mag het ook gezegd worden. Na de weinig charmerende reportage in Telefacts op de VTM maandagavond over Ryanair, toch ook eens iets positiefs. Ons tickets kostte maar 130 euro, de reis verliep perfect en stipt, het waren vriendelijke stewardessen en de controle aan de douane was streng. Als je het ons vraagt maken zelfmoordterroristen hier weinig kans. De reportage heeft de bazen en het personeel van Ryanair goed wakker geschud.

 

Op het vliegtuig nemen we een aantal Vlaamse kranten door. Rome zien en sterven en In het teken van Standard zijn de koppen bij Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad.

Heel opbeurend is dat niet, voor de 1.000 Brugse fans die de verplaatsing maken. Overal wordt geschreven dat deze match ongelegen komt en het een match teveel is. Heeft Club wel nog goesting in Europees voetbal, vragen sommigen zich af. De Brugse fans in het vliegtuig laten het alleszins niet aan hun hart komen. Na het applaus voor de piloot na de veilige landing, scanderen zij “Komaan Bruges!” Ze krijgen heel wat passagiers mee op hun hand.

Wij zijn alvast niet van plan om te sterven, wel om Rome te zien. Na een typisch pastagerecht in een gastvrije en gezellige Italiaanse tearoom, trekken we richting het Colosseum. Het ovaalvormige Romeinse amfitheater stamt uit 1e eeuw na Christus, en heeft nadien erg te lijden gehad onder de verschillende aardbevingen en branden. Het miezert in Rome, zodat om en rond het Colosseum vooral heel wat paraplu’s te zien zijn. Maar ook blauwzwarte sjaals. Heel wat Brugse fans zijn eerst langs een fanschop van AS Roma geweest om er hun ticket te kopen. “Tien euro, geen geld”, aldus supporter Michaël Vleminckx. 

De stad Rome straalt geschiedenis uit. Het stadscentrum hangt ook vol met grote affiches met daarop de strijdkreet en de foto van premier Silvio Berlusconi: Forza Italia. Het zijn hier binnenkort verkiezingen. Nog heel binnenkort, dit weekend met name, de derby AS Roma-Lazio. Collega Jeroen Sap, het Italiaans perfect machtig en er werkend voor de West-Vlaamse televisie en Blauwzwart Clubmagazine, doet een rondvraag bij de roodgele diehard fans. Conclusie: de derby is veel belangrijker, is dé gebeurtenis van het jaar, maar een nederlaag tegen Club, daar houden ze hoegenaamd geen rekening mee. “Als jullie winnen, dan…” zegt een Roma-fan en maakt het We will kill you-gebaar…

Het geeft de grimmige sfeer weer in de vooravond van de wedstrijd. Bij het betreden van het Stadio Olimpico horen we dat er 9 Bruggelingen zijn opgepakt, één zou er met messteken in het ziekenhuis liggen. In het vak van de Belgische fans zien we plots heel wat mensen het op een lopen zetten. Naast hen wordt met van alles gegooid en geprovoceerd. Het plastic dat dienst doet als scheiding tussen de twee groepen fans houdt gelukkig stand en zal wel al ergere dingen meegemaakt hebben. Zoals de derby AS Roma-Lazio…

Club Brugge doet niet onder op Italiaanse bodem en tot groot genoegen van de Club-fans zet trainer Jan Ceulemans, na de 1-1 van Gert Verheyen, drie nieuwe spelers in. Kunnen Portillo, Leko en Roelandts voor dé stunt zorgen? Tien minuten is dat geloof er, maar dan komt het genadeschot van Bovo, 2-1, over en out voor Club Brugge.

 

Gert Verheyen, die als beste speler de volgende dag in La Gazzetta Dello Sport een 6,5 krijgt, heeft het nadien over “één van de beste Europese uitwedstrijden van Club Brugge.” Olivier De Cock, volgens de Vlaamse pers dan weer samen met Vermant de uitblinker bij Club Brugge, zit met een dubbel gevoel. “Het is elk jaar hetzelfde. Altijd net niet. We spelen steeds goed, maar toch is het iedere keer balen dat we niet kunnen stunten.”

De ontgoocheling bij de blauwzwarte fans is niettemin groot. Zeker wanneer ze niet meteen het stadion uitmogen en in de regen tot ongeveer middernacht moeten wachten om ofwel hun hotel op te zoeken, ofwel een gezellige pub. Wij kiezen voor dat laatste. In de cafeetjes staan verschillende sportzenders op. Met geen woord wordt er over Roma-Club gerept. De Olympische Winterspelen, dat wel. En op Sky Sports worden de  uitslagen gewoon onderaan meegedeeld. Neen, echt wakker liggen ze er hier niet van, net als Europa niet wakker zal liggen over de prestatie van Club Brugge. Volgend seizoen dan maar beter. Maar eerst Standard natuurlijk. Want die wedstrijd is belangrijker.