Analyse Westerlo: Goed, maar te weinig spektakel

Westerlo heeft er een meer dan behoorlijk seizoen opzitten. Naar goede gewoonte kwamen de Kempenaars nooit in de problemen en nestelden ze zich in de brede subtop. Uiteindelijk werd het een achtste plaats voor de troepen van Herman Helleputte. Die lijkt daarmee het maximale uit zijn groep te hebben gehaald, al had een stuntje tegen een topper niet misstaan.

Westerlo nam een uitstekende start van het seizoen, met een zes op zes en een goede partij tegen Anderlecht, die uiteindelijk wel uitmondde in een 3-4 nederlaag. Het typeerde de toppers die Westerlo dit seizoen speelde: meer dan aardig, maar dat tikeltje extra ontbrak. Tegen Club Brugge, Anderlecht en Racing Genk werd verloren, tegen Standard en AA Gent gaf Westerlo een voorsprong in de slotfase alsnog uit handen. Jammer, want Westerlo bouwde de voorbije seizoenen een uitstekende topperreputatie uit.

In de wedstrijden tegen de kleintjes deed Westerlo het wel uitstekend, maar toch ontbrak het meer dan eens aan animo. Spektakel bracht Westerlo zelden tot nooit, de meerderheid van de overwinningen waren dan ook te danken aan goaltjesdief Patrick Ogunsoto. Een uitstekende transfer trouwens, net als Dirar.

Uiteindelijk eindigde Westerlo de heenronde met 25 punten, goed voor een zevende plaats. In de terugronde was het net iets minder, met 21 punten en een plaatsje lager als gevolg. Maar de achtste plek, dat is uiteindelijk de plek waar Westerlo op basis van zijn kwaliteiten thuis hoort. Al denkt manager Herman Wijnants daar blijkbaar anders over, want hij besloot het contract van trainer Helleputte niet te verlengen en voor volgend seizoen te kiezen voor Jan Ceulemans.

De opdracht van die laatste is duidelijk: opnieuw een plekje in de subtop, met dit keer liefst een aantal overwinningen tegen de toppers. Dat moet lukken als de spelerskern behouden blijft en versterkt wordt met een aantal gerichte versterkingen.