Analyse Charleroi: Razend ambitieus

Sporting Charleroi was afgelopen seizoen allerminst een grijze muis. Er waren die veelal opmerkelijke uitspraken van trainer Jacky Mathijssen, de problemen binnenskamers tussen trainer en bestuur, … maar bovenal werd er ook een puik resultaat neergezet. Charleroi eindigde op een vijfde plaats en is razend ambitieus naar volgend seizoen toe.

Aanval meteen onthoofd

Hoeveel spijt heeft men er in Charleroi misschien inmiddels niet van dat er op de eerste speeldag in eigen huis niet werd gewonnen tegen Lierse? Allicht heel veel, want Charleroi kwam in de eindafrekening slechts een puntje tekort voor de vierde plaats. Toen tilde men er niet zo zwaar aan. Te meer omdat op speeldag twee Sclessin het zwijgen werd opgelegd. Cyril Théreau moest in het zwarte land Sterchele vervangen en was ook goed op weg om te slagen in zijn opzet. Nog voor de transferdeadline vertrok hij echter naar Roemenië en was de aanvalslinie van Charleroi onthoofd.

Toch wisten de troepen van Mathijssen zich te handhaven in de sub-top. Op speeldag zeven kwam de eerste topclub op bezoek in de hoedanigheid van Anderlecht. De landskampioen zou op het einde nog een puntje uit de brand slepen. De zebra’s bleven rond de top-5 schommelen. De komst van Racing Genk was een van de hoogtepunten van het seizoen. Mathijssen provoceerde voor aanvang van de partij, maar met succes. Genk leed er zijn eerste nederlaag van het seizoen (4-1). Charleroi werd plots een kandidaat voor Europees voetbal, al hield trainer Mathijssen wat dat betreft de boot af.

Chaotisch slot

Het begin van de tweede ronde verliep stroef voor Charleroi. Verlies tegen Lierse en een gelijkspel in Cercle waren niet meteen schitterend. Tussendoor werd de Waalse derby tegen Standard met 2-5 verloren. Nu haalden de uitspraken van Mathijssen niets uit. Charleroi herstelde echter weer en trok met een negen op negen naar het Astridpark. Daar leken de zebra’s lange tijd op weg naar een puntje, maar Hassan stak daar een stokje voor.

Het seizoensslot verliep chaotisch. Na de verliespartij in Moeskroen werd bekend dat Jacky Mathijssen volgend seizoen Club Brugge zou gaan coachen. Dat was niet naar de zin van de clan-Bayat en Mathijssen werd aan de deur gezet. Zeer tegen de zin van de supporters, maar interim-trainer Vande Walle behaalde wel een knappe 12 op 12. Charleroi ging onder meer winnen op het veld van Racing Genk en eindigde zo tezamen met Gent op plaats vier. Gent won echter meer wedstrijden en pakte dus die vierde plaats.

Draaischijf Camus

Revelatie: Fabien Camus: Hier hoeft weinig of geen commentaar bij. De Fransman speelde een schitterend seizoen en was de absolute draaischijf van Charleroi. Of hij in Wallonië blijft is maar zeer de vraag. Niet enkel Belgische topclubs, maar ook buitenlandse clubs zitten achter hem aan.

Ontgoocheling: Thibaut Detal: De jonge speler solliciteert al een aantal jaren naar een basisplaats, maar ook dit seizoen kwam het er niet van. Hij kan wel als excuus inroepen dat hij vaak geblesseerd was en dat hij concurrentie kreeg van Leiva.

De sterkte van Charleroi was de technische superioriteit. Jacky Mathijssen overdreef echt niet als hij verkondigde dat zijn team op dat gebied kon wedijveren met de beste teams in België. Fabien Camus was de exponent van dit alles.

De zwakte was dan misschien weer de aanval van de zebra’s. Thereau leek Sterchele zonder probleem te gaan vervangen, maar toen hij vertrok had Charleroi geen echte prijsschutter meer. Dat kostte het team waarschijnlijk de vierde plaats.

Prognose: Meedoen voor de titel zal Charleroi volgend seizoen allicht niet doen, al denkt voorzitter Bayat daar lichtjes anders over. Als de zebra’s het merendeel van hun team kunnen bijeen houden, behoort een Europese kwalificatie wel tot de mogelijkheden. Vooral Camus behouden is een prioriteit net als een scorende spits.