Deschacht wint Scheve Schoen (update)
Foto: © SC
Traditiegetrouw presenteren wij u aan het begin van het weekend de nodige dosis ontspanning. Lach, huil, erger jezelf of geniet van onze mediaweek.
Flauw-zwart
‘From Zero to Hero’ was de naam die de film van Jean-Marie Pfaff had moeten dragen. Het is echter nooit zover gekomen. De beste Belgische doelman ooit, tegenwoordig samen met zijn schoonzoon Sam Gooris bekend van de celebritysoap ‘Het verstand van Vlaanderen’, moet een enorme indruk op Club Bruggedoelman Stijn Stijnen gemaakt hebben. Zondag in Studio 1 deed Jan Wauters nogal denigrerend over de ex-showman van o.a. Bayern München, waarop de voormalige sportjournalist een fikse uitbrander van Stijnen kreeg.
Mocht Jan Verheyen deze week een film over Stijnen zelf maken, hij zou gerust dezelfde woorden kunnen gebruiken, alleen in een andere volgorde: ‘From Hero to Zero’. De vorig seizoen zo bejubelde Clubdoelman, die vorige week als Rode Duivel tegen Estland en Turkije uitpakte met enkele noodzakelijke reddingen, ging het voorbije weekend als een vliegenvanger eerste klasse te werk. Stijnen verdient voor zijn belachelijke karpersprong een vermelding in het ‘Kleine Blunderboek der Groten’.
Niet alleen Stijnen liet tegen FCV Dender een steek vallen, ook Wesley Sonck en Ivan Leko kenden geen al te gelukkige wedstrijd. De pocketspits verzuimde een open kans af te maken en was ongelukkig in de combinaties, de Kroatische middenvelder, geroemd om zijn gave traptechniek, trapte de ballen als een preminiem.
Toch zijn er excuses voor het rare gedrag van de Clubspelers. Een uurtje voor de match was Johnny ‘Wiet’, vroeger bekend onder de artiestennaam Johnny White en vandaag de dag een goede kennis van Laurent Ciman, zijn favoriete Clubspelers komen bezoeken. Ik vermoed dat Stijn, Wes en Ivan op van de zenuwen waren en dringend iets rustgevends nodig hadden. De mislukte zanger, die momenteel zijn brood verdient met een eigen plantenkwekerij, moet de drie Bruggelingen een staaltje van zijn plantenextracten bezorgd hebben. De planten misten hun effect niet: Stijnen zag iedere bal minstens dubbel en had pech dat hij bij het tegendoelpunt enkel oog voor de hallucinatiebal had, Sonck zag bij zijn reuzekans twee doelmannen en schoot de bal naast de verkeerde keeper en Leko kreeg vermoedelijk de tent in zijn broek hoger dan al zijn vrije trappen en hoekschoppen – op één belangrijke na.
Peur d’Homme
Ik herinner mij nog de big smile van Ivan De Witte toen hij Michel Preud’homme aankondigde als de nieuwe coach van AA Gent. De kampioenenmaker van Standard moest en zou de Gantoise naar de top en Europees voetbal loodsen. Wie herinnert zich nog hoe diezelfde voorzitter een seizoen eerder de komst van Trond Sollied aankondigde? “De beste trainer die er in België is”, sprak De Witte toen. Die beste trainer was echter niet in staat om de Buffalo’s verder dan de zesde plaats te brengen. Europees voetbal had het te danken aan Anderlecht dat nog voor de bekerfinale al een Champions League(voorronde)ticket op zak had.
Gent zaterdag zien klungelen tegen Moeskroen? Razend was Preud’homme. Vraag maar aan Enzo Scifo tot wat een ziedende, licht ontvlambare Preud’homme in staat is. De Italo-Belg ondervond het vorig seizoen aan den lijve. Ook dit keer ontstak de ex-doelman in toorn, toevallig weer tegen de ploeg van Scifo. Het was zo erg dat zijn spelers ‘peur d’homme’ kregen. “Achteraan zijn er fouten gemaakt die ik niet verwachtte en ook nog nooit eerder heb gezien. Het is eigenlijk onmogelijk wat ik zag. Er moet voor deze abnormale fouten een verklaring zijn. Ik ga die verklaringen zoeken, want dat is mijn taak als oefenmeester”, aldus de Luikenaar. Als ik Preud’homme was, ik zou de spelers het Arteveldestadion zelf laten bouwen, in navolging van hun voorzitter die deze week al de eerste steen legde.
Ergens in een uithoek van het stadion zat een Chinees in zichzelf te gniffelen en zag dat het goed was. Gentdoelman Bogan Jorgacevic mag op zijn beide oren slapen. Zijn auto zal (nog) niet klemgereden worden en hij zal (nog) geen geweerloop tegen zijn slaap krijgen.
Toch even toelichten hoe de Lochristinaar in het eerste elftal van paars-wit beland is. Dat gebeurde in het seizoen 2001-2002. Wie was toen trainer van de Brusselaars? Aimé Anthuenis, Lokeraar en vriend des huizes bij de machtige familie Deschacht. Wie lanceerde Deschacht in 2003 bij de Rode Duivels? Inderdaad, diezelfde Anthuenis. Waarom roept zijn opvolger, de incorrecte, onrechtlijnige en flexibele René Vandereycken Deschacht niet meer op? Omdat hij niet goed genoeg is en omdat René niet met papa Deschacht naar de loges van Anderlecht rijdt. C’est simple comme bonjour. Enfin, in ieder geval, ik wens mijn goede vriend Olivier proficiat met zijn eerste Scheve Schoen en smakelijk eten tijdens het aan de uitreiking voorafgaande diner met Dahmane.
De Scheve Schoen
Mohammed Dahmane heeft sinds vorig weekend een nieuwe wedstrijd in het leven geroepen: De Scheve Schoen. De grillige Bergenspits wil iedere week een prijs uitreiken aan de ‘slechtste verdediger van België’. De eerste die de twijfelachtige eer had om zijn scheve schoen in ontvangst te nemen, was Olivier Deschacht.
Ik vind dat schandalig. Ik ben al jaren een grote fan van Olivier. Wij hebben veel raakpunten. Ook ik was in mijn goede tijd linksback (van kindsbeen af heb ik links en rechts met elkaar verward, dus beste lezers, vergeef mij mijn rechtsbackflater), we zijn afkomstig van dezelfde gemeente en hebben onze opleiding bij dezelfde ploeg genoten. Het enige verschil, een detail, is dat ik geen papa heb die stinkend rijk is en die mij naar een club als Anderlecht kon loodsen.
Dahmane beweerde na de match dat Deschacht hem dit had gezegd: “Sta op, clochard, hou op met janken. Blijf jij maar in je vuile club, vuile Arabier. Ik pak heel jouw familie. Neem je tien euro en ga weg.” Ik begrijp de frustraties van de Algerijnse Fransman. Deschacht staat bekend als een beenharde, technisch verfijnde verdediger en goed in de opbouw. Nooit discussieert hij met de scheidsrechter, nooit steekt hij zijn handen in de lucht om zijn ongenoegen en onmacht uit te schreeuwen. Deschacht is geen bleiter!
Toch even toelichten hoe de Lochristinaar in het eerste elftal van paars-wit beland is. Dat gebeurde in het seizoen 2001-2002. Wie was toen trainer van de Brusselaars? Aimé Anthuenis, Lokeraar en vriend des huizes bij de machtige familie Deschacht. Wie lanceerde Deschacht in 2003 bij de Rode Duivels? Inderdaad, diezelfde Anthuenis. Waarom roept zijn opvolger, de incorrecte, onrechtlijnige en flexibele René Vandereycken Deschacht niet meer op? Omdat hij niet goed genoeg is en omdat René niet met papa Deschacht naar de loges van Anderlecht rijdt. C’est simple comme bonjour. Enfin, in ieder geval, ik wens mijn goede vriend Olivier proficiat met zijn eerste Scheve Schoen en smakelijk eten tijdens het aan de uitreiking voorafgaande diner met Dahmane.
Trefoloni solliciteert voor Jupiler Pro League
Celtic Glasgow speelde woensdag zijn eerste Champions Leaguematch thuis tegen Aalborg BK. Toen vlak voor tijd de Griekse spits Georgios Samaras alleen op de bezoekende doelman afging, werd hij getorpedeerd door Michael Jakobsen. Donderrood was de enige juiste beslissing die scheidsrechter Matteo Trefoloni kon nemen. En dat deed de Italiaanse ref ook plichtsbewust. Alleen stuurde hij met Michael Beauchamp de verkeerde speler van het veld. De Australische verdediger van Aalborg begreep er niets van. Trefoloni nadien waarschijnlijk ook niet.
De reden waarom bij Trefoloni het licht plots uitging, is duidelijk. De Belgische scheidsrechtersbaas Robert Jeurissen was tijdens die wedstrijd een aandachtig toeschouwer, want België en Italië staan op het punt om een uitwisselingsproject te starten. België en Nederland doen dit nu al, en met succes. Denk maar aan de positieve commentaren die Pieter Vinck, Serge Gumienny, Johan Verbist, enz. krijgen. Nu zou ook Italië erbij komen. Om in aanmerking te komen voor de uitwisseling, moet je je als scheidsrechter wel aanpassen aan het arbitrageniveau van het land waar je naartoe trekt. Gezien de prestatie van Trefoloni tijdens Celtic-Aalborg, slaagt de Italiaan in kwestie daar moeiteloos in.
Mochten we Jeurissen om uitleg vragen over Trefoloni’s dwaling, hij zou waarschijnlijk beweren dat met Beauchamp volgens het reglement daadwerkelijk de juiste speler van het veld gestuurd werd omdat de Australiër zijn Deense collega de opdracht heeft gegeven om Samaras neer te maaien. ’s Anderendaags zou mediageile Robert, onder druk van de Belgische Voetbalbond, op zijn woorden terugkomen en zeggen dat de media hem verkeerd begrepen heeft.
Waarom denk ik dat? Eenvoudig, omdat Jeurissen het altijd bij het rechte eind heeft. Tijdens het voorbije EK scoorde Ruud Van Nistelrooy tegen Italië vanuit schijnbaar buitenspelpositie. Aangezien er nog een Italiaanse verdediger naast het veld lag, werd het doelpunt gevalideerd. Deze fase zorgde voor heel wat commotie. Jeurissen zei in eerste instantie dat de scheids- en lijnrechter een grove fout hadden gemaakt door het doelpunt goed te keuren. Nadat de voormalige scheidsrechter van de UEFA had vernomen dat het doelpunt wel rechtsgeldig was, veranderde hij van mening. Laat Trefoloni maar naar België komen, zou ik zeggen. Sensatie verzekerd en Jeurissen zal maar al te graag de misstappen van de Italiaan goedpraten. Nu nog Jean-Marie Philips erbij en het circus is compleet.
Adieu Rieu
Wat een idee? Hoe zoeken we het best een excuus als onze Rode Duivels falen tegen Armenië en Spanje? We wijten het gewoon aan het veld. Voorwaarde is wel dat het terrein omgeploegd is en er als een akker bijligt. Dan laten we toch gewoon André Rieu een concert op dat veld geven. Zo gezegd, zo gedaan. Rieu ging het voorbije weekend als een gek tekeer op het biljartlaken van het Boudewijnstadion. Na afloop bleef van de mooie ‘pelouse’ niet veel meer over.
Ik hoor het René Vandereycken nu al zeggen: ‘Gezien de omstandigheden (verwijzend naar het veld dus, red.) hebben de jongens een degelijke match gespeeld. Alleen moet aan alle voorwaarden wel voldaan zijn en dat was vandaag niet het geval.’ Foei, René. Je daarachter verschuilen is echt wel flauw. Akkoord, vorig jaar speelden de Duivels op een perfecte mat heerlijk voetbal tegen Servië, Finland en Armenië. Nooit werd naar het veld verwezen. Trouwens, in provinciale moeten de spelers bijna wekelijks op dergelijk terrein spelen en die verschuilen zich niet achter goedkope excuses.
Kris Peeters en de vrouwen
De Vlaamse regering is er – wonder boven wonder – nog maar eens in geslaagd om de beslissing rond het Brugse stadiondossier voor zich uit te schuiven. De besluiteloosheid van Kris Peeters en zijn bende guitige ministers staat in schril contrast met wat de Vlaamse minister-president onlangs in het kwaliteitsblad Story vertelde. Ik ben zo vrij even stil te staan bij enkele markante uitspraken van Vlaanderens nummer één.
Peeters kwam terug uit vakantie met een gebroken hand. “Een souvenir van een avontuurlijke zeilvakantie op de Egeïsche Zee”, beweert hij. Ja, dat zal wel. Op het moment dat Peeters in Turkije met vakantie was, speelde Club Brugge een oefenwedstrijd tegen Trabzonspor. Peeters, als groot supporter van Club, heeft die wedstrijd bijgewoond. Daar is hij op een groep blauw-zwarte supporters gestoten, die hem op een onzachte manier wilden duidelijk maken wat ze van zijn besluiteloosheid vinden.
Story vroeg hem wanneer hij nog eens met zijn vrouw en hond aan zee is gaan wandelen. “Oh, dat is minstens een paar maanden geleden”, antwoordde Peeters. Dat kan ik geloven, sinds zijn optreden in Phara eind februari en zijn belofte om al eind maart een beslissing in het stadiondossier te nemen, durft Peeters zijn kop niet meer laten zien in Brugge en omstreken. Daar rekenen we gemakshalve de kust bij.
Bescheiden Kris ligt naar eigen zeggen nog goed in de markt bij de vrouwen. “Vorig jaar sleepte ik de titel van ‘Meest sexy politicus van Vlaanderen’ in de wacht. Wat bewijst dat ik nog goed in de markt lig.” Logisch, de vrouwen van de Clubsupporters hadden toen een charmeoffensief ingezet, in de hoop dat Peeters snel een beslissing zou nemen in het stadiondossier. Dit jaar komt de minister-president in aanmerking voor de titel ‘Meest besluitvaardige politicus van Vlaanderen’. Het wordt zeker een nek-aan-nekrace met premier Yves Leterme.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
KAA Gent
