Top & Flop: Dieu en het beleid van AA Gent

TOP:

Dieumerci Mbokani (bis)

Er is maar één God op de Belgische voetbalvelden, en dat is Dieu zelf. Mbokani loodste Anderlecht andermaal voorbij zijn tegenstander. Ditmaal was het Kortrijk dat pas in de negentigste minuut plooide. Met dank aan een uitstekende doelman Darren Keet had de ploeg van Hein Vanhaezebrouck heel lang uitzicht op een (onverdiend) punt. Dat was toch buiten Mbokani gerekend. Nadat hij in de eerste helft al een strafschop uitlokte, zorgde hij in de laatste minuut zelf voor de beslissende treffer. Voor Mbokani al het achtste doelpunt van het seizoen.

Cercle Brugge

Cercle Brugge is niet meer de ploeg van enkele weken geleden. Met dank aan Foeke Booy en Eidur Gudjohnsen. Die laatste is helemaal niet naar Cercle gekomen om lekker uit te bollen. Gudjohnsen straalt nog een jeugdige gretigheid uit én heeft een neus voor goals. Als een team onderin nu één iemand kan gebruiken, dan wel een vlotscorende spits. Een speciale vermelding ook voor Foeke Booy. De nieuwe Nederlandse coach kijkt niet naar naam of leeftijd en kan meteen een 4 op 6 voorleggen. Meer dan ooit lijkt Cercle klaar om de gevarenzone straks te verlaten.

FLOP

Het beleid van AA Gent

Wie dacht dat het ontslag van Trond Sollied alle problemen zou oplossen in Gent, moet die mening nu dringend herzien. Gent is een ploeg in crisis. Waar bij de meeste clubs de trainer voor een gewenst schockeffect zorgt, blijft dat bij de Buffalo's helemaal uit. Fans zijn woest en blokkeerden afgelopen weekend de spelersbus. De supporters wijzen niet alleen met een beschuldigende vinger naar de spelers, maar ook naar manager Michel Louwagie. Ze verwijten hem dat hij afgelopen zomer vijf sterkhouders liet gaan. Terechte kritiek, zo gaf voorzitter Ivan De Witte zelf al min of meer toe. In Gent wordt het dringend tijd om orde op zaken te stellen en het beleid bij te stellen. Er zouden anders wel eens donkere wolken samen kunnen pakken boven het nieuwe stadion.

Raul Bravo

Met veel bravoure kondigde Beerschot de komst van Raul Bravo aan. Ooit aan de slag bij het sterrenteam van Real Madrid, maar in Spanje vond hij geen team meer. Dat zo iemand naar België afzakt om te voetballen, kan best wel wat wenkbrauwen doen fronsen. De criticasters lijken nu ook gelijk te krijgen. Bravo houdt enkel de bank warm bij Beerschot. De Spaanse verdediger moet vrede nemen met enkele invalbeurten. Dan lijken er betere alternatieven in eigen land, met de toekomst nog vóór zich.