Einde aan het huwelijk tussen Tom Pietermaat en Beerschot: "Ik ben wekenlang aan het lijntje gehouden door het bestuur"

Sinds Beerschot Wilrijk enkele jaren terug moest herbeginnen in eerste provenciale is Tom Pietermaat de langst dienende speler op het Kiel. 159 wedstrijden speelde hij voor de club in acht seizoenen. Gisteren raakte bekend dat Pietermaat zou vertrekken bij Beerschot, maar niet via de grote poort. “Ik lag nog één jaar onder contract met een optie op een extra jaar. Maar ik heb totaal geen zekerheid of de club die optie zou lichten. Bovendien moet ik door de degradatie 38% van mijn nettoloon inleveren”, vertelt de middenvelder bij Gazet van Antwerpen.

“Ik ben geen grootverdiener en was bereid om in te leveren, maar bijna 40% loonverlies vond ik uiteindelijk iets te veel van het goede. En na één seizoen zou ik dan opnieuw moeten gaan onderhandelen? Nee, Beerschot kan mij op dit moment geen financiële stabiliteit geven. Ik heb een dochtertje van negen maanden en mijn gezin komt op de eerste plaats. Ja, ik had wel wat meer respect verwacht. Ik ben wekenlang aan het lijntje gehouden. Ik kreeg te horen dat het wel goed zou komen. Maar ik kan echt niet blijven wachten”, vertelt Pietermaat die duidelijk geëmotioneerd is.

Niet kwaad op Beerschot

“Nee, ik ben helemaal niet kwaad", maakt Pietermaat duidelijk. "Over de meeste mensen die dagelijks op de club aanwezig zijn, zal je mij geen kwaad woord horen zeggen. En over de mensen van United World kan ik niets zeggen, simpelweg omdat ik ze niet ken. Je mag wel opschrijven dat ik het spijtig vind dat Beerschot gerund wordt vanuit het buitenland. Ik hoop het uit de grond van mijn hart dat het goed komt met Beerschot. De nieuwe structuur moet ervoor zorgen dat de fouten uit het verleden niet opnieuw gemaakt zullen worden.”

“Alle titels en promoties hebben op mij een ongelofelijke indruk nagelaten. Maar als ik het mooiste moment moet kiezen, dan kies ik toch voor de titel in derde klasse. We kenden toen een heel lastig jaar, met een trainerswissel en veel twijfels. In de laatste thuismatch tegen Bocholt scoorden we in de laatste minuut het doelpunt van de titel. Een onvergetelijke dag. Het voorbije seizoen was veruit het donkerste hoofdstuk van mijn periode bij Beerschot”, gaat de middenvelder door bij GvA.

Dat al die fanatieke fans daar elke thuismatch trouw aanwezig waren, alleen maar om ons te zien voetballen... Zelfs na al die jaren kreeg ik daar soms nog kippenvel van.

“Het veld betreden vlak voor de aftrap van een wedstrijd in het Olympisch Stadion ga ik het hardst missen. Of het nu in vierde of in eerste klasse was: dat al die fanatieke fans daar elke thuismatch trouw aanwezig waren, alleen maar om ons te zien voetballen... Zelfs na al die jaren kreeg ik daar soms nog kippenvel van. Ik heb de voorbije jaren van veel ploegmaats afscheid moeten nemen. Uiteindelijk zijn wij allemaal maar passanten. De mensen die er altijd waren en altijd zullen zijn, dat zijn de supporters. Zíj zijn Beerschot. Ik heb doorheen de jaren met veel supporters een intense band opgebouwd. Het doet pijn om nu zélf afscheid te moeten nemen. Al blijf ik uiteraard wel Beerschotfan voor het leven”, besluit hij.