Mehdi Bayat zal iedereen bij Charleroi moeten geruststellen: zijn coach en zijn supporters

De spanningen tussen Mehdi Bayat en de Ultras leken langzaam te verdwijnen. Een succesvol einde van het seizoen, een verdiend Europees ticket veroverd in de Play-offs en de belofte van Rik De Mil om te blijven ondanks de aanhoudende interesse van Gent en Antwerp: genoeg om iedereen te kalmeren, of op zijn minst het wantrouwige maar aandachtige zwijgen van de Storm Ultras te verkrijgen.

Een onverwacht gelijkspel behaald tegen Hammarby in de eerste officiële wedstrijd van het seizoen van de Zebra's begon de supporters te laten dromen: wat als dit jaar het goede jaar zou zijn? Zou Charleroi de groepsfase van de Europese competitie halen? De uitschakeling was wreed. Het bracht ook iedereen weer met beide voeten op de grond.

Europa was een illusie voor Charleroi

Want dit Sporting Charleroi had waarschijnlijk geen echte kans om de volgende rondes van de Europese competitie te bereiken en heeft er ook niet naar gestreefd. Dat begrijpen we goed: geen enkele speler zou "aangetrokken" worden door Europa terwijl er nog drie rondes te gaan waren, en de investering was riskant gezien de zware hindernissen van deze kwalificatiewedstrijden.

Als Mehdi Bayat en zijn aandeelhouders geld hadden uitgegeven om de kern te versterken voor Europa, was het risico groot geweest dat ze te veel spelers zouden hebben, zonder Europa, en de dringende behoefte om aan het einde van de zomer te saneren.

Wat zeer verontrustend is, is dat Charleroi ook in de competitie niet klaar lijkt te zijn. De Zebra's hebben geen enkele van hun tegenstanders kunnen domineren, zelfs niet RAAL La Louvière, die onlangs nog als "onvoldoende" voor 1A werd beschouwd. Resultaat: 2 op 9 tegen alleen maar haalbare tegenstanders.

Het vertrek van Adem Zorgane en Daan Heymans is niet voldoende gecompenseerd - of zelfs helemaal niet, in het geval van Zorgane. En voorin heeft Jakob Napoleon Romsaas tijd nodig om zich aan te passen, wat betekent dat alle druk op de aanval rust op de schouders van Nikola Stulic... van wie iedereen een vertrek verwacht.

Kortom: om voor de top 6 te spelen (het lijkt ver weg, maar Charleroi moet die ambitie hebben), is dit verre van voldoende. Om te voorkomen dat het nieuwe stadion ooit wordt ingewijd voor een triestig uitgedund publiek en Ultras die in conflict zijn met de clubleiding...