Wasilewski: "Moment van puur geluk"

Wasilewski is in Polen een ster. Hij is een jeugdidool en een voorbeeld van karakter. In het Poolse magazine spreekt hij over het moment van zijn terugkeer. "Ik speelde zeven minuten tegen Sint-Truiden", herinnert hij zich nog precies. "Het was een ongelooflijk gevoel. Het was alsof ze naalden in mijn armen en rug staken. Wat een vreugde en grote emotie!"

"Het werd echter snel duidelijk dat het niet zo makkelijk zou worden, want de voet deed nog steeds pijn. Op de röntgenfoto's bleek dat alles in orde was, maar ik lag te kronkelen van de pijn. Ik reed heel Europa rond om artsen, masseurs, fysiotherapeuten en zelfs een genezer te spreken. Niemand die me kon helpen."

Toch gaf Marcin 'de Tank' Wasilewski het nooit op. "Ik geloofde dat ik zou terugkeren. En ik wilde het zo snel mogelijk doen. Die laatste wedstrijd van het seizoen wilde ik spelen. Toen bleek echter dat ik nogmaals geopereerd diende te worden. Er was één arts die me uiteindelijk een CT-scan liet doen. Daar kwam aan het licht dat de fibula nog niet helemaal genezen was."

"Dat was de oorzaak van de pijn. De dokter vertelde me dat als ik niet gekomen was, het een tragedie had kunnen worden. Hij zette een plaat in mijn been en acht schroeven. Toen de pijn voorbij was, heb ik hem de hand geschud. Toen ik na de laatste behandeling terug op het veld stond, was dat waarschijnlijk het belangrijkste moment in mijn carrière. Het was een wedstrijd tegen Zulte Waregem. We wonnen en ik scoorde een doelpunt. Het been hield het uit! Het was iets moois: puur geluk."