Opinie 'Computer says no': is (doellijn)technologie dan toch niet alles?

Even terug naar de bewuste fase. Na mistasten van Villa-doelman Nyland is de bal volledig over de doellijn. De scheidsrechter van dienst kijkt even naar zijn horloge, maar daarop ziet hij geen bevestiging van de doellijntechnologie. Spelers protesteren. Voor even maar, want zij weten dat de Hawk-Eye in het verleden al heeft beslist over millimetergevallen.

Indrukwekkend zelfs, hoe die technologie kon spotten hoe een bal voor een fractie de doellijn raakt of er net over is. Iedereen vertrouwde blindelings op de juistheid van die technologie, maar op 17 juni heeft dat vertrouwen een flinke deuk gekregen. Het feit dat zelfs de VAR niet ingreep bij deze duidelijke fase, bewijst dat het vertrouwen groot is. Of was.

De firma die de technologie levert, Hawk-Eye Innovations, bood dinsdagavond nog excuses aan voor het voorval. Er waren te veel obstakels voor de camera's, waardoor er niet meteen uitsluitsel kon worden gebracht. "Dit is de eerste keer in 9.000 wedstrijden dat dit gebeurt", werd er aan toegevoegd.

Club Brugge - Antwerp

1 op 9.000 is geen slecht slagingspercentage, zij het niet dat er in die 9.000 matchen geen 9.000 randgevallen waren. 'Als de doellijntechnologie dit niet heeft gezien, waarom zou het verdict bij die millimetergevallen dan wel juist zijn geweest', zou je meteen denken. Het probleem is natuurlijk dat je over die nipte gevallen met het blote oog niet kan oordelen en dus wel moet vertrouwen op een technologie.

Maar wat als er wordt afgestapt van die technologie? Dan krijgen we weer discussies zoals op 2 februari, toen Ritchie De Laet een puntertje van Hans Vanaken al dan niet over de doellijn weg kegelde. Of zoals op 20 december, toen Idrissa Sylla van Oostende zijn kopbal op of over de lijn gekeerd zag worden door Mechelen-doelman Yannick Thoelen.

Antwerp en Oostende voelden zich daar (terecht?) benadeeld en schreeuwden toen om doellijntechnologie. In de opgesomde gevallen had die wellicht uitsluitsel gebracht. Zoals het in het tennis zo vaak gebeurt en daar wordt er ook blind vertrouwd op het haviksoog. En daar zijn geen obstakels voor de camera's. Dat komt in het voetbal ook meer 1 op de zoveel keer voor. Laten we dus maar op de technologie vertrouwen en als 'de computer nee zegt', vertrouwen op de ref op het veld, langs de lijn en in het busje.