Beginnen doet Coopman door nog eens een relaas te doen van de feiten afgelopen zomer. "Ik ging na een duw met mijn volle gewicht door mijn knie. Ik had zo'n enorme pijn, dat had ik nog nooit gevoeld. Je hoopt alleen maar dat het misschien nog meevalt, maar twee dagen later lig je op de operatietafel en komt het binnen", vertelt de 26-jarige Coopman.

Mentaal afgezien

Coopman werkte lange tijd aan zijn revalidatie in de fitness van de club. "Af en toe kom je dan eens een speler tegen, verder amper. Maar zij waren na enkele weken terug weg en ik bleef dan achter. Mentaal is dat niet te onderschatten", verklaart hij.

"Ik heb afgezien, het was mentaal niet gemakkelijk. Gelukkig had ik enorm veel steun thuis en binnen de club. Sommige dagen zei ik tegen de medische staff dat ik naar huis ging omdat ik het niet meer aan kon, maar ze begrepen dat volledig. Gelukkig kon ik elke week zien dat ik vorderingen gemaakt had", is hij heel open.

Trainingsveld

De blessure en lange revalidatie hebben ervoor gezorgd dat de middenvelder nu enkele dingen anders benaderd, zoals een doorsneetraining. "Ik had voor mijn blessure niet altijd zin om te trainen maar nu geniet ik van elke dag dat ik op het veld sta. We mogen onze beide pollekes kussen dat we voetballer zijn. Als een ploegmaat nu zegt dat hij geen zin heeft, zeg ik dat hij blij mag zijn dat hij blij mag zijn dat hij op het veld kan staan en moet genieten."

"Ik had gezegd dat ik alles op het volgende seizoen zou zetten maar het zal afhangen hoe snel ik het niveau kan oppikken. Ergens droom ik er nog van om dit jaar nog enkele keren te kunnen invallen. Misschien te hoog gegrepen, maar je mag toch altijd ambitie hebben?", besluit Sander Coopman.