Column Het sprookje van Cercle
Foto: © SC
Cercle Brugge lijkt voorlopig niet te stuiten. Groen-zwart haalde het gisterenavond, weliswaar met meer moeite dan anders, met 0-3 van Zulte Waregem en hijst zich daarmee voorlopig naar een tweede plaats in de stand.
Wie stopt dit Cercle Brugge? Dat is de vraag die op de lippen van menig voetballiefhebber brandt. Ik wil daarmee niet zeggen dat iedereen – behalve de eigen fans – zit te wachten op een uitschuiver, maar de hype rond Cercle neemt stilaan angstaanjagende proporties aan. Diezelfde hype wordt meer en meer een nachtmerrie voor de toonaangevende clubs in ons kampioenschap der armen, want – laat ons eerlijk zijn – dat is het toch wel de laatste jaren.
Indrukwekkende cijfers
Cercle Brugge is ‘hot’ momenteel. Het is alsof er nooit een winterstop geweest is, integendeel. De wijze waarop groen-zwart de laatste tijd de tegenstand van het plein blaast, is indrukwekkend. Voor de competitieonderbreking was het al uitstekend. Cercle behaalde maar liefst 34 punten. Het won elf van de zeventien wedstrijden, verloor enkel in het begin op Genk, op Standard en later thuis tegen stadsgenoot Club Brugge. Men bleef steken op een gelijkspel thuis tegen Beerschot en Anderlecht en op Westerlo en Lokeren. De armada van Glen De Boeck kan een indrukwekkende score van 46 doelpunten voor en 17 treffers tegen voorleggen. Inderdaad cijfers om u tegen te zeggen. Om u een idee te geven hoe het er vorig jaar aan toeging: op het einde van de rit strandden De Sutter en co op de twaalfde plaats met 38 punten (twee minder dan men tot nu toe al heeft). Er werd tien keer gewonnen, acht maal gelijk gespeeld en maar liefst zestien partijen gingen verloren. Het doelsaldo bedroeg -5 (31 voor, 36 tegen). In dat geval zeggen we chapeau voor wat ze daar dit seizoen verwezenlijken.
Europese ondergang
Iedereen die met de ‘vereniging’ begaan is, juicht het succes toe en hoopt stiekem op een vierde titel. De laatste keer dat Cercle met de landskroon mocht zwaaien, was in … 1930. De modale voetbalsupporter heeft echter zijn bedenkingen bij het succes van de Brugse succesploeg. Velen gunnen het de sympathieke Bruggelingen, maar wie ook maar een beetje inzit met het Belgisch voetbal, beseft dat er een keerzijde aan de medaille is. Stel dat groen-zwart Europees voetbal haalt – wat gezien hun huidige resultaten absoluut verdiend zou zijn – , dan mag er gevreesd worden dat onze Europese coëfficiënt nog zal dalen, tenzij zij het sprookje dat Zulte Waregem vorig jaar schreef, herhalen. Het succes dat Cercle nu boekt, zal zich vroeg of laat tegen hen keren. Raspaardjes zoals Stijn De Smet, Tom De Sutter en Honour Gombami zullen het hof gemaakt worden door hoger aangeschreven teams, die vast en zeker met een lucratiever contract zullen zwaaien dan datgene waarvoor deze heren momenteel voetballen. Het zou naïef zijn van de Cerclebeheerders om te denken dat spelers, die elders véél meer kunnen verdienen, trouw zouden blijven aan de clubkleuren. Broodwinning komt bij iedere werkmens op de eerste plaats en als je elders het twee- of drievoudige kan verdienen, dan twijfel je normaal gezien niet.
Evenwicht
Cercle Brugge bestaat momenteel uit een zeer gezonde mix van jeugdig talent (De Smet, De Sutter, Gombami, Verbist) en – vaak uitgerangeerde – oudere spelers (Serebrennikov, Iachtchouk, Van Mol, Viane, Hasi). Deze mix zorgt voor een perfect evenwicht. De kans is echter groot dat de beloftevolle spelers volgend seizoen weggeplukt worden. Hoe gaan de ouderen, die dan alweer een jaartje ouder zijn, daarop reageren? Mocht de huidige Cercleploeg volgende jaargang Europees spelen, dan zouden ze wel eens gensters kunnen slaan, maar als er enkele pionnen geschaakt worden, dan dreigt het kaartenhuisje in elkaar te stuiken en ziet het er – alweer maar eens – niet goed uit voor het Belgische voetbal. België bekleedt momenteel maar al de veertiende plaats in de UEFA-ranking.
Het verhaal van de pot en de ketel
De eerlijkheid gebiedt mij ootmoedig toe te geven dat onze ‘topteams’ er op Europees gebied evenmin veel van bakken. AA Gent had zich veel voorgesteld van de Intertotobeker en de loting was hen ook niet echt ongunstig gezind, maar tegen een bende steltenlopers uit Denemarken konden zij het niet waarmaken. Racing Genk kreeg in juli al een voorproefje van wat hen in januari te wachten stond: verdeeldheid binnen de groep ondermijnt het succes. Standard werd door de Russische kampioen Zenit Sint-Petersburg in de eerste ronde van de UEFA Cup op zijn tekortkomingen gewezen en Club Brugge ging tegen SK Brann met de billen bloot. Anderlecht droomde voor de zoveelste keer van de jackpot uit de Champions League, maar werd algauw met de neus op de feiten gedrukt door Fenerbahçe. In de UEFA Cup konden de Brusselaars de schijn nog ophouden en wisten zich – met amper vijf punten en enkele smadelijke vertoningen – met meer geluk dan kunde te plaatsen voor de volgende ronde. Wat zouden wij Cercle Brugge dan gaan verwijten?
Sprookje
In ieder geval is Cercle een les in nederigheid voor onze topclubs. Met beperkte middelen halen zij het maximum uit de groep. Groen-zwart draait rond een jaarbudget van ongeveer 4 miljoen euro, dat is maar liefst een tiende van dat van Anderlecht en die staan momenteel met al hun dikbetaalde sterren op een armzalige gedeelde vijfde plaats op tien punten van de Bruggelingen. Laat ze in Brugge nog maar even voortleven in hun sprookje. Of het er één met een happy end is, zien ze aan het einde van de rit wel. Hun seizoen kan nu al niet meer stuk.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
Union SG
RWDM
Charleroi
KV Mechelen
