Interview Luissint: "Waarom mag Oostende niet dromen?"

Cédric De Volder in Oostende

Niet Franck Berrier, Fernando Canesin Matos of Laurent Depoitre, maar Xavier Luissint draagt in het Albertpark van KV Oostende de aanvoerdersband. De 30-jarige Fransman arriveerde in 2008 al aan de Belgische kust, maakte zo'n 365 dagen geleden een droom mee en mag zich nu tot één de vaste waarden in de Jupiler Pro League rekenen. Reden genoeg voor Voetbalkrant.com om op het oefencomplex van the Kustboys een (zonnige) babbel te slaan.

Xavier, KV Oostende beleeft een rustig seizoenseinde. Had je dit enkele maanden geleden verwacht?

“Nee, helemaal niet. Een eerste seizoen op het hoogste niveau is altijd lastig en dat is de eerste weken ook gebleken. Maar de aankomst van Marc Coucke, en in zijn zog enkele nieuwelingen, zorgden voor een opleving. Eigenlijk is KVO op dat moment getransformeerd in een andere club. Al durf ik het geen rustig seizoen noemen, hoor. Daarvoor was de start te hobbelig.”

KVO verzekert zich van het behoud tegen Lierse, maar gaat vervolgens zwaar onderuit bij RAEC Mons. Is er sprake van die ‘logische’ déclic?

“Nee, eigenlijk niet. We bereidden ons in de dagen voor die partij niet voor op zo’n nederlaag, hé. Al zijn er enkele verzachtende omstandigheden. Nyasha Mushekwi , Jordan Lukaku en Franck Berrier liepen niet tussen de lijnen. En er kregen enkele andere jongens de kans. Ik kan me niet voorstellen dat zo’n gasten zich niet wilden tonen.”

Er volgen nog partijen tegen KV Kortrijk, RSC Anderlecht en een play-off 2. Wat is de doelstelling?

“We willen eerst en vooral iets rechtzetten tegen KV Kortrijk. Het zou leuk zijn om het seizoen met de juiste resultaten af te sluiten. En ik denk dat vooral RSC Anderlecht met druk zal spelen tegen ons. Zij hebben een pak te verliezen, hé. En het zou leuk zijn voor Fernando Canesin Matos, Fede Vico en Jordan Lukaku om er te winnen. (lacht) En play-off 2? Waarom mogen we niet dromen?” (knipoogt)

Er kwam dit seizoen al bijna een droom uit, hé. Hoe hard kwam die bekeruitschakeling aan?

“Dat was natuurlijk allesbehalve leuk. En als je in de finale staat, kan je de Cofidis Cup ook evengoed winnen. Maar we mogen niet vergeten dat het behoud dé doelstelling was. Ik hoop met KVO uit te groeien tot een stabiele eersteklasser, maar dat wil niet zeggen dat er hier en daar geen uitschieter mag zijn!”

Maar niet alleen KVO mag zich opmaken voor een jaartje extra in de pintjesliga. Ook voor jou was het een eerste seizoen op het hoogste niveau.

“Ja, dat klopt. Ik schopte het bij Saint-Etienne nooit verder dan de reserven. Vervolgens ontdekte ik de Franse lagere klassen met Valence AS en RC Epernay. De eerste weken liepen ook bij mij stroef, maar na enkele wedstrijden op de bank heb ik de klik gemaakt. Ik kan met voldoening terugblikken op dit seizoen, maar heb mijn top nog niet bereikt.”

Maar dat is niet alles, hé. Je bent ondertussen aanvoerder van KVO en de kaap van tweehonderd wedstrijden is in zicht.

“Maar daar loop ik niet mee te koop. Ik ben geen extravagante persoon die overal op het voorplan zal strijden. Maar in de kleedkamer doe ik mijn ding, hoor. En ben ik de buitenlander met de meeste wedstrijden in de geschiedenis van KVO? Dat maakt me alleen maar trots.”

De doorsnee-voetballer droomt nu van een stap hogerop. Ben jij een avonturier?

“En nu moet ik met een cliché antwoorden? (lacht) Ik ben gelukkig in Oostende. Het leven aan de Belgische kust is mooi. Ik wil op mijn dertigste zekerheid in mijn voetbalcarrière. Ik verliet Parijs om te voetballen op mijn vijftiende, hé. Ik heb geleerd om niet te veel te dromen, hoor.

En misschien durf je ook Fred Vanderbiest niet achterlaten. Jullie speelden zelfs nog samen bij Oostende?

“Ja, dat klopt. Ook op het veld was de coach al een echte krijger. Dus hij is eigenlijk amper veranderd. (lacht)