Interview Julien Duranville verklaart voor het eerst zijn vertrek bij Anderlecht: "Het was mijn keuze, niet die van Anderlecht"

Duranville, dat was het goudhaantje van de Neerpede-academie. Uiteindelijk speelde hij slechts zeven wedstrijden voor het A-elftal voor hij voor 8,5 miljoen euro verkocht werd. Duranville wilde zijn tot 2024 lopende contract niet verlengen en Anderlecht had geld nodig.

Hoe is dat nu juist gegaan Julien?

"Kijk, het was mijn keuze. Anderlecht is een groot deel van mijn leven geweest. Ik heb er vele jaren gezeten. Het was mijn thuis en vertrekken deed pijn, maar de kans kwam om naar Dortmund te gaan. Ik wist waar ik naartoe wilde en ik wilde vooruit kijken."

Maar je kreeg als 17-jarige direct een prijskaartje van 8,5 miljoen en bonussen om je nek...

"Het is nooit te vroeg. Het is gewoon voetbal, de job die ik wil doen. Als je echt iets wil, moet je dat nastreven. Voor mij was het niet te vroeg. Het gaat niet om leeftijd, maar over hoe je het spel speelt."

Nochtans heb je letterlijk groeipijnen gekend in Duitsland. Je groeide nog een aantal centimeter, wat ook je blessures zou verklaren.

"Ja, toen ik aankwam mat ik 1m68 en nu ben ik 1m73. Mijn blessures hadden daar ook mee te maken, liet de club me weten. Zo snel groeien en snel terugkomen is moeilijk. Je moet een goeie balans vinden. Ik was een beetje uit evenwicht."

Je kwam als 17-jarige in een kleedkamer met vedetten. Hoe ging dat? 

"Na tijdje wordt dat een beetje familie en ben je meer op gemak. Iedereen was heel respectvol en maakte grapjes over mijn leeftijd, maar wel heel vriendelijk… In het begin is het niet makkelijk om te integreren, zeker als je geen Duits kent. Maar de oudsten in de kleedkamer en de Franstaligen hebben zich over mij ontfermd."

Met wie ben je het meest close?

"Felix Nmecha (de broer van ex-Anderlecht-speler Lukas). Hij is ook een Christen en hij heeft me veel geleerd. Ik ben veel met hem op stap."

Je hebt Jude Bellingham ook nog gezien op training. Hoe was die? 

"Jude... tja... (lacht) Hij was iets anders. Overal waar hij binnenkwam - training, kleedkamer,... - voelde je het verschil. ik had wel niet verwacht dat hij direct zo ging ontploffen bij Real Madrid, maar zijn talent is zot."

Hoe ging het die eerste weken op de training?

"Lopen, heel vaak lopen. Lopen, lopen, lopen... (lacht) Dat was toch wel anders."

Heb je iets geleerd over je lichaam?

"Ik verzorg mezelf nu beter buiten de training. Dat was ook wel een probleem in het begin. Als je met volwassenen begint te voetballen, voelen je spieren achteraf heel zwaar aan. Dat is nu beter."

Je hoort weinig van jou. Je geeft amper interviews en je sociale media zijn zo goed als leeg...

"Daar blijf ik inderdaad zo veel mogelijk van weg. Kijk, ik wijd mijn leven aan Jezus. Veel afleidingen en zorgen heb ik niet nodig. Het is niet voor mij. Ik ga geen foto van mezelf op training posten als dat niemand helpt. Daarom ben ik discreet. Het is niet iets waar ik iets kan uithalen."