Column De kroniek van een aangekondigd ontslag

 

Een deel van het Brugse publiek kon zich nooit verzoenen met het feit dat Vanhove zoveel jaar geleden Degryse aan Anderlecht sleet. Een verrader werd hij genoemd. In 2003 kwam Degryse terug naar waar het allemaal begon, met goede voornemens en met de wil om van Club Brugge een Europese subtopper te maken. Die ambitie kon hij niet waarmaken. Veel van z’n transfers gingen verloren, maar zo waren er ook transfers van Vanhove –zijn voorganger- die faliekant mislukten. Herinnert u zich nog Josip Simic? José Duarte? Nader El Sayed? Koen Schockaert? Z’n laatste aankopen in volgorde Elrio Van Heerden, Koen Daerden, Ibrahim Salou en  Brian Priske stonden alle vier in de basis zaterdagavond. Degryse kwam een eerste keer in opspraak bij het ontslag van Jan Ceulemans. Ook toen kreeg hij de schuld en dat terwijl het Degryse was die toen tegen het ontslag stemde, zonder Degryse was Ceulemans al enkele weken eerder de laan uitgestuurd. Degryse hield de eer aan zichzelf, hij had er even geen zin meer in. Club moet nu voorlopig verder zonder sportleider, en dat terwijl het nog maar drie dagen heeft om eventuele transfers te doen.

 

Wiens afscheid eigenlijk al van z’n eerste werkdag vaststond was van Emilio Ferrera. Ook Ferrera lag gevoelig bij de supporters. Jeugdspeler van Anderlecht, wonende in de omgeving van Brussel. Het is niet meteen een soort mens die de Brugse supporters ligt. Tot voor kort werd hij nooit weggehoond, maar grote steun kreeg hij niet. Het deerde hem niet. Hij werd betaald om z’n werk te doen. Vrij terecht, wie zo’n kans krijgt bij Club Brugge neemt deze met beide handen en maakt er het beste van. Na vijf wedstrijden kon hij uitstekende statistieken tonen. Ook het begin van het huidige seizoen oogde mooi, tot de tweede speeldag tegen Roeselare waar het al een eerste keer fout liep.

 

Ferrera was de trainer van de statistieken, een gelijkspel zonder tegendoelpunt was voor hem een beter resultaat dan een gelijkspel waarbij de verdediging een goal incasseert. Voetbal zijn resultaten. Die resultaten waren er aanvankelijk. Maar nu, na 19 speeldagen, verdwenen de resultaten. Een topclub –die Club nog altijd is- kan niet leven met een 2 op 12 en een vijfde plaats. Club moet presteren en als het sportief fout loopt, dan is de trainer de eerste schuldige. Ferrera is zeker geen slechte trainer, maar een club zoals Brugge lijkt voor hem iets te hoog gegrepen.

 

Het ontslag van Brugs monument Franky Van der Elst sloeg dan weer in als een bom. Van der Elst fungeerde als de rechterhand van Ferrera, maar had uiteindelijk weinig inbreng in de uiteindelijke keuzes van de coach. Begin april stond hij nog met de tranen in de ogen een interview te geven na het ontslag van de ‘Caje’, nu is hij aan de beurt. Misschien was Van der Elst wel te braaf. Met het ontslag van Van der Elst verdwijnt er opnieuw een Brugs monument uit het geheel van Club. Van Winckel en Verlinden vervolledigen nu de technische staf naast de nieuwe coach Cedomir Janevski. Een riskante bedoening want de Macedoniër mag het huis dan wel uitstekend kennen, voor hem is het z’n eerste ervaring als hoofdcoach. Hij trainde jarenlang de beloften van Club en kent de jeugdproducten uit de huidige kern uitstekend, daarnaast deed hij het afgelopen anderhalf jaar ervaring op in Griekenland waar hij als rechterhand van Trond Sollied werkte. Hij krijgt nu de loodzware opdracht om Club allereerst naar Europees voetbal te loodsen.