Column Hoe diep een voormalig topclub vallen kan

 

Emilio Ferrera slaagde erin om Club op het eind van vorig seizoen naar een 13 op 15 te leiden. Dat beloofde veel voor dit seizoen, zeker met transfers zoals Daerden en Salou in het tussenseizoen. Club begon de competitie met 5-0, het eerste en meteen ook het laatste hoogtepunt van het seizoen 2006-2007. De week erop verloor Club met 3-2 op Roeselare. Het was de eerste, maar zeker niet de laatste nederlaag dit seizoen. Het kostte ook de kop van Ferrera, en samen met hem Franky Van der Elst. Degryse hield gelukkig voor hem de eer aan zichzelf, een ontslag was sowieso onvermijdbaar. Janevski kwam hem aflossen. Zonder succes blijkt nu ook. Club is dit jaar mentaal gewoon te zwak voor de top in België.

 

Hoe kun je anders verklaren dat Club in de toppers er telkens staat en de beste wedstrijden van het jaar speelt. Tegen Anderlecht speelde het op een heel hoog niveau en kwam het 2-0 voor. Maar weer kon blauw-zwart het niet afmaken. Arm, arm, arm Club Brugge. Clubs kern mist een leider, iemand die op tafel slaat. Geen goedprater zoals Vermant. Met alle respect, Vermant is één van de betere voetballers, maar hij hoort niet thuis in het rijtje kapiteins zoals Van der Elst, Verheyen en Timmy Simons. “Zo kunnen het nog tien lastige weken worden”, vertelt Vermant op de website van Club.

 

Reken maar van wel. Club Brugge is een gewond dier dat op stervende ligt. Een psycholoog zou dezer dagen heel handig zijn in het Brugse. Smalend doen over Anderlecht, maar daar werpt het wel degelijk z’n vruchten af. De schuld voor de malaise ligt niet bij de trainers, geef hen de kern waar Trond Sollied kampioen mee werd, en ze doen hetzelfde. De spelers moeten voor de spiegel staan en beseffen dat enkel zij schuld treffen. Dat er nog wekelijks zoveel supporters richting Jan Breydelstadion gaan mag een wonder heten. Statistieken tonen alvast aan dat het aantal depressies onder de Club-supporters in stijgende lijn is, of wat had je anders verwacht met zo’n voetbal.

 

Ondanks het feit dat Club nog in de Beker van België zit, is het seizoen nu al zo goed als afgelopen. Weinig helpt er nog. De spelers blijven dezelfde, en de mentaliteit wellicht ook. Wie in een fabriek niet rendeert wordt zonder pardon ontslagen. De Club-spelers tellen hun geld in de plaats. Laat ze eens een weekje wisselen. Dan zullen ze wel beseffen hoe mooi het bestaan van een voetballer is. Devroe verklaarde zes weken nodig te hebben om te weten of de kern aan een grote kuis toe is. Wel, wij zullen hem helpen: ja, en koop maar een paar stevige borstels, het zal nodig zijn. Arm, arm, arm Club Brugge.