Column Speeldag 30: Finale
Foto: © SC
De eerste beslissing is gevallen in de Jupiler Pro League: Bergen zien we volgend seizoen niet meer terug op het hoogste niveau. Wie is daar rouwig om?
Dat het tweede doelpunt uit buitenspel gescoord werd was eigenlijk iedereen ontgaan. Waarom? Iedereen, incluis de scheids- en lijnrechter, lagen nog plat van het lachen door de manier waarop Ciman alweer oeverloos belachelijk werd gemaakt. Gueye nam het geschenk in dank aan. Ciman kreeg dan nog eens zijn kans, en net als voor Bernt Evens, ook voor hen was dit een soort finalewedstrijd, om toch maar alles wat blauw en zwart gezind is te overtuigen van hun kunnen. Of dit gelukt is valt te betwijfelen, de gezangen logen er niet om. De eigen spelers werden uitgejouwd, Mathijssen werd gedegradeerd tot amateur. Nog veel werk aan de winkel daar in West-Vlaanderen.
De andere twee topclubs, en titelkandidaten, verging het iets vlotter. Standard kende geen problemen met het financiëel geplaagde Moeskroen. De manier waarop Standard kon winnen was misschien wel iets té gemakkelijk volgens sommigen. Zelfs zonder een resem onmisbaar geachte basisspelers geeft Standard geen krimp in volle titelstrijd. Benteke maakte ook zaterdag weer indruk, zowat in iedere aanval had hij zijn aandeel, alleen voor hem ontbrak het doelpunt, in tegenstelling tot vorige week toen hij nog de matchwinnaar was tegen Lokeren. Nog vier finales voor de Luikenaars, die zich veel moeilijker aankondigen dan die van concurrent Anderlecht.
Paars-wit walste over Westerlo heen met maar liefst dertien zuivere doelkansen. Alleen Tom De Sutter wist daar ééntje van te benutten. Vooral dankzij een alweer sterke Yves De Winter bleef de score krap. Wie weet was het doelpunt van De Sutter één dat vijftien miljoen euro waard is. De nieuwe aanwinst blijft er zoals steeds heel nuchter bij. Voor de vierde keer op rij incasseerde Anderlecht ook geen doelpunt, Davy Schollen is aan een ongeziene reeks bezig. Veel kritiek gekregen, zeker van de eigen supporters, maar nooit tenonder gegaan aan enige vorm van stress. Schollen kent zijn plaats én gebreken, een eigenschap dat niet veel spelers gegeven is, zeker niet die in paarswitte loondienst. Kijk maar naar de invalbeurt van Jonathan Legear: slenterend, stappend, ongeïnteresseerd, ... Hij was het die bijna een plaats bij de Rode Duivels eiste. Legear stond voor kort bekend om zijn snelheid, gretigheid en acties, of hij nu invaller was of basisspeler. Het wordt voor Jacobs tijd om Matthias Suarez eens wat meer speeltijd te gunnen.
Nu Bergen veroordeeld is, blijft er nog plaats voor één degradant. Roeselare, Dender en Tubeke hebben één gemene deler: ze spelen allemaal nog tegen Anderlecht. Dat kan tellen als finalewedstrijd. En geef ons ook maar testwedstrijden om de kampioen aan te duiden: voor die vijftien miljoen euro Champions League-inkomsten mogen ze wel iets over hebben, een extra finale op de Heizel bijvoorbeeld. (AN)
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief