Vraagtekens blijven op het het Kiel

De voorbije maanden viel er op het veld weinig te bespeuren bij Germinal Beerschot, maar in de bestuurskamers was er eens te meer animo. Nog voor het seizoen werd bestuurslid Patrick Vanoppen, de man die snel de ladder wou opklimmen en pleitte voor een eigen stadion,aan de deur gezet nadat hij in onmin raakte met voorzitter Herman Kesters en erevoorzitter Jos Verhaegen.

Het vertrek van Vanoppen deed de boel echter niet afkoelen. Integendeel. De clans Kesters en Verhaegen stonden lijnrecht tegenover elkaar. De titanenstrijd zou vandaag mogelijk een einde kennen. Germinal Beerschot hield deze namiddag een vergadering van de raad van bestuur, meteen gevolgd door een aandeelhoudersvergadering.

Omstreeks 14 uur kwamen de bestuursleden samen op het Kiel, met onder hen de in juli weggestemde Vanoppen. “Hij was aanwezig in naam van Adevra”, onderstreepte Kesters. Een uurtje later meldde ook aandeelhouder Bob Van Jole zich.

Na urenlang vergaderen blijft Germinal Beerschot echter alleen maar met vraagtekens achter. Het trio Vanoppen-Kesters-Van Jole zonderde zich even af, maar het bleef mistig rond de uitkomst van de gesprekken.

Verhaegen was omstreeks kwart voor zes, een kwartier nadat ook Glen De Boeck huiswaarts keerde, de eerste die de vergadering verliet.  De erevoorzitter reed zonder commentaar maar met een vertrokken gezicht de parking af. “Maar trek hier alsjeblieft niet al te snel uw conclusies uit”, liet zoon Peter Verhaegen in zijn spoor weten.

Een kwartier later stapten ook aandeelhouders René Snelders, Albert Verhaegen en Walter Vermeulen in hun wagen. Voorzitter Kesters was de enige die de pers te woord stond, maar zijn woorden zorgden niet meteen voor opklaring boven het Kiel.

“Noch op bestuurlijk vlak en noch op sportief vlak is er vandaag iets veranderd”, aldus Kesters. “De verschillende partijen blijven praten en op een latere datum volgt er een nieuwe bijeenkomst.”

Zo blijft Germinal Beerschot in een patstelling en lijken de verschillende clans nog steeds met getrokken messen tegenover elkaar te staan. Of is de verdeeldheid binnen het bestuur dan toch een beetje weggeëbd, meneer Kesters. Een veelbetekenend “geen commentaar” onderstreepte de teneur.

Conclusie? Het schip van Germinal Beerschot blijft zwalpen en slaagt er niet in om een juiste koers te kiezen. Of er echt niets beslist is, valt sterk te betwijfelen. Maar voorlopig houden de pretendenten de lippen stijf op elkaar. Voorlopig …