Een verzuurde relatie tussen speler en land, het overkwam ook deze namen

Maarten Cattaert
| 8 reacties
Een verzuurde relatie tussen speler en land, het overkwam ook deze namen
Foto: © photonews

Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!

Indien hem dat wordt gevraagd, zal Piqué zonder veel tamtam de nationale selectie verlaten. De Barcelona-verdediger kreeg in Madrid heel wat boegeroep over zich heen vanwege zijn Catalaanse sympathieën. Piqué is lang niet de enige die een verzuurde relatie heeft of had met zijn land.

Gerard Piqué en de Spaanse nationale ploeg, het komt wellicht nooit meer goed. Spandoeken met 'rot op' en 'je maakt me ziek', zeggen genoeg over de populariteit van de Catalaan bij het Spaanse volk.

Onderstaande spelers maakten zich evenzeer, al dan niet door eigen toedoen, niet erg populair in eigen land. Een overzicht:

1. Carlos Vela (Mexico)

De Mexicaanse dribbelkont zou als 21-jarige speler na de gewonnen oefenwedstrijd tegen Colombia gespot zijn op een feestje met medespeler Efrain Juarez, ondanks hen dat duidelijk verboden werd door de Mexicaanse voetbalbond. Vela en Juarez werden voor zes maanden geschorst.

Een hard verdict. Zeker als je weet dat andere spelers zoals huidig Standard-doelman Ochoa ook aanwezig waren op het feestje, maar er slechts met een boete vanaf kwamen. Vela weigerde sinds dat voorval jarenlang uit te komen voor Mexico, maar speelt nu toch weer voor zijn nationale ploeg.

2. Samir Nasri (Frankrijk)

Samir Nasri was er niet bij voor Frankrijk op het WK 2014 en na de uitschakeling in de kwartfinale bevestigde de middenvelder dat hij een punt zet achter zijn internationale carrière. “Als ik word opgeroepen, zijn er altijd problemen”, zei de 27-jarige Manchester City-speler van toen.

De Fransman kon vooral moeilijk verkroppen dat hij geen kans meer kreeg en de rotte appel van het spelerselftal werd genoemd. “Het elftal maakt me ongelukkig”, liet het woelwater verstaan bij zijn afscheid. Ook Bayern München-speler Franck Ribery zette later een punt achter zijn internationale carrière.

3. Michael Laudrup (Denemarken)

De vedette van onder meer Ajax, Juventus, Real Madrid en FC Barcelona weigerde enkele jaren voor Denemarken te spelen omdat hij niet het voetbal wilde spelen dat de Denen brachten. Dat zal hij zich wellicht beklaagd hebben, want zonder zijn aanwezigheid won Denemarken het EK in 1992. Zijn broer Brian Laudrup was wel van de partij.

4 Roy Keane (Ierland)

De beste Ierse speler op het WK van 1994 werd vlak voor het WK 2002 in Zuid-Korea en Japan begon uit de selectie gegooid na een onenigheid met toenmalig bondscoach McCarthy.

Keane zou kritiek hebben geuit tijdens het trainingskamp op de amateuristische werkwijze van de coach en het gebrek aan voldoende trainingsmateriaal. Keane besloot later te stoppen als international, maar keerde later wel terug onder een nieuwe trainer. Hij stopte in 2005 en werd nadien zelfs bondscoach bij Ierland.

5 Emmanuel Adebayor (Togo)

Nadat de spelersbus van Togo onder vuur werd genomen door Angolese rebellen, gaf sterspeler Emmanuel Adebayor aan niet meer te willen uitkomen voor het nationale elftal van Togo. Dat was in 2010. Ondanks die woorden, kwam de Togolees later toch nog in actie.

Daar kwam hij nog geregeld onder vuur te liggen - gelukkig figuurlijk - nadat hij willekeurig koos welke wedstrijden hij zou meespelen. De Belgische trainer van Togo Tom Saintfiet uitte zijn verbolgenheid daarover: “In mijn ogen is spelen voor je land een plicht, niet een keuze die je maakt wanneer het jou uitkomt”, klonk het boos.

Nog goede voorbeelden? Laat ze weten in de reacties!

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

WK Kwalificatie (Europa)

Nieuwste reacties