Voetbalwereld verliest beer met peperkoeken hart

Door Aernout Van Lindt

• Toptalent, raspaard, sterke beer
• 'Herontdekking' door Dury
• Jeugdinternational en toekomstig Rode Duivel
• Te snel overleden, op rand van definitieve doorbraak 

Al op jonge leeftijd was het duidelijk: Bernard Malanda-Adje had bijzonder veel talent. Vanuit diverse clubs in het Brusselse (St Agatha-Berchem, Ganshoren, Jette en Brussels) kwam hij in 2005 bij Anderlecht terecht. 

Daar werd hij na enkele jaren weggeplukt door Lille, waar hij verder mocht rijpen. Toch kende vrijwel niemand hem in België toen Francky Dury hem daar uit het tweede elftal plukte en naar de Gaverbeek bracht.

Van rechtsachter naar verdedigende middenvelder

Pas daar werd zijn potentieel helemaal duidelijk. Tot dan had de gespierde jongeling vooral als rechtsachter gespeeld, ook al gaf hij aan verschillende posities aan te kunnen.

Francky Dury zag meteen: we moeten hem uitspelen op 1 positie. En zo werd de groeibriljant uiteindelijk geslepen als verdedigende middenvelder. Met aanvallende impulsen en bijzonder stevig in de duels, al ging hij vrijwel nooit echt over de schreef.

Geen vuile rode kaarten, wel vaak een echte beer: worstelend om de bal gaf hij zijn bijnaam alle credits. Al snel was duidelijk: Essevee zou hem niet lang kunnen houden, want het buitenland lonkte.

Stilaan zijn streng trekkend in Wolfsburg

De aanpassingsperiode van Malanda was moeilijk bij Wolfsburg, die ook niet meteen al te veel speelkansen kreeg. In januari 2014 vertrok hij uiteindelijk naar Duitsland - nadat hij in augustus al was gekocht van Zulte Waregem.

Het voorbije jaar was hij negen keer basisspeler voor de Duitse club, waar ook Kevin De Bruyne het mooie weer maakt. In 800 speelminuten scoorde hij twee keer, evenveel keer haalde hij de lachers op zijn hand met monumentale missers.

Geliefd persoon

Maar Malanda bleef er rustig onder: hij wist dat zijn tijd wel ging komen en kon alles wel met een korrel zout nemen. Altijd in voor een grapje voor of na een wedstrijd, tussendoor genietend van het spelletje dat voetbal is.

Een echte kapitein voor de nationale jeugdploegen van België, een leidersfiguur waar iedereen naar op keek. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de hele Belgische voetbalwereld het gevoel heeft een vriend te verliezen.

Veel te snel afscheid

De Beer was op weg naar de luchthaven, om op trainingskamp te vertrekken met Wolfsburg. Het had een nieuwe stap kunnen zijn naar een fantastisch 2015, waarin mogelijk ook selecties voor de Rode Duivels gingen volgen - Marc Wilmots had hem ook hoog op.

Hoever hij echt had kunnen komen in zijn carrière? Dat zullen we nooit weten. Maar dat we een kleurrijk, leuk, aimabel toptalent verliezen? Dat is kristalhelder, al moet het misschien nog echt doorsijpelen.

Het ga je goed, Junior, waar je ook bent.