Ivan Leko had het goed begrepen: dit is het terugkerende probleem van Standard

Deze zomer vond Marc Wilmots lange tijd dat het niet nodig was om een nieuwe verdediger aan te trekken bij Standard. De defensieve linie van vorig seizoen had een goede indruk gemaakt op de nieuwe sportief directeur, die ervoor koos om deze niet al te veel te veranderen.

Onder leiding van Ivan Leko speelden de Rouches echter veel voorzichtiger, met een laag blok. Dit beperkte de ruimte achter de verdedigers, die zich konden "beperken" tot het wegwerken van ballen die in hun zone kwamen of duels winnen.

Veel spelers vertrokken in alle linies

Maar deze zomer zijn er veel spelers vertrokken, zoals Ilay Camara, Nathan Ngoy, Bosko Sutalo en Attila Szalai, maar ook Daryl Leunga Leunga en Lucas Noubi. De defensie van Standard werd dus aanzienlijk verzwakt, en Marc Wilmots probeerde aan het einde van de transferperiode te reageren... tevergeefs.

De verdediging van Standard lijkt dus helemaal niet meer op die van vorig jaar, en de langdurige blessure van David Bates helpt ook niet. Op dit moment moet Vincent Euvrard het ook stellen zonder Ibe Hautekiet en Josué Homawoo, wat hem slechts twee oplossingen achterin laat, waaronder een "noodoplossing".

De verdedigers van Standard vertonen grote tekortkomingen bij de opbouw

Onder de beschikbare spelers kunnen alleen Daan Dierckx en Ibrahim Karamoko positie innemen in een viermansdefensie. Eventueel kan Henry Lawrence toegevoegd worden in een systeem met drie verdedigers, als hij aan een kant van de centrale as staat. Magertjes, erg magertjes.

Bovendien passen hun profielen absoluut niet bij de ambities van de nieuwe directie van Standard, die een schoner, aantrekkelijker, offensiever en opgebouwd voetbal wil ontwikkelen vanuit achterin. Dierckx en Karamoko zijn geen slechte verdedigers, maar hun opbouw in balbezit is voor beiden een echt zwak punt.

Geen van beiden is in staat om met een pass een linie te doorbreken of met de bal aan de voet te vorderen, zoals Nathan Ngoy bijvoorbeeld uitstekend deed. Hun passes zijn systematisch zijwaarts, of zelfs achterwaarts, en brengen niets op.

Ivan Leko had het probleem goed begrepen

Daarom toont Standard zich zo stereotiep in balbezit. De opbouw is altijd hetzelfde: via de flankverdedigers of via het nummer 6, Marco Ilaimaharitra. De tegenstander kan dus gemakkelijk anticiperen op wat de Rouches zullen gaan doen. Voorin is het duidelijk dat de spelers van Vincent Euvrard proberen te steunen op Thomas Henry.

Ja, Standard mist offensieve inventiviteit en precisie in de laatste acties. Maar zoals aanvallers de eerste verdedigers zijn, zijn verdedigers ook de eerste aanvallers. En de verdediging van Standard mist duidelijk een speler die, zelfs al is het met een lange bal, in staat is om het vijandelijke blok te ontwrichten. Het probleem is niet nieuw, en Ivan Leko had dat al heel goed begrepen.