Interview Voetbalkrant sprak met Patrick Goots

Rita De Meyer
| 0 reacties
Voetbalkrant sprak met Patrick Goots
Foto: © SC

Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!

“België mag geen satellietland worden”
 
Turnhout, 24 augustus. We hebben afspraak in ‘Het Ministerie’ met de 38-jarige Patrick Goots. Vorig jaar nog verbonden aan de ‘The Great Old’ en sinds dit seizoen voor KV Mechelen spelend. Patje Boem Boem over die bijnaam, de ploeg van zijn hart en zijn droomploeg. Over Alice Cooper en zijn trainersambities. En dan hebben we het nog niet over zijn paardenstaart gehad: “Geen denken aan dat die eraf gaat!”

Ruwe bolster Patrick doorliep al een hele reeks ploegen. Hij begon bij Dessel, waarna hij twee jaar lang uitkwam voor de jeugd van Lierse, om vervolgens opnieuw Dessel en Lommel aan te doen. Nadien kwam de goaltjesdief naar eerste klasse en speelde achtereenvolgens voor Germinal Beerschot (toen nog simpelweg Beerschot), Kortrijk, Genk, Beveren en Sint-Truiden. Daarna terug een sprongetje omlaag naar tweede klasse met Turnhout, waarna hij uiteindelijk bij Antwerp (toen nog in tweede) terechtkwam. Vijf jaar zou hij er spelen, waarvan vier in eerste klasse. Vorig jaar nam Patrick Goots de beslissing om afscheid te nemen van Antwerp en koos hij voor KV Mechelen. Een zware beslissing.


Antwerp ‘Ploeg van mijn hart’
 
Goots: “Al sinds heel jonge leeftijd supporter ik voor Antwerp, en Antwerp zal ook mijn hele leven de club van mijn hart blijven. Ik heb altijd een goed gevoel gehad op de Bosuil en ben heel blij dat ik er vijf jaar heb mogen spelen. Met de Antwerpsupporters heb ik een heel nauwe band opgebouwd en ik denk dat die gaat blijven bestaan. Toch moet ik zeggen dat ook de supporters van Mechelen me heel na aan het hart liggen en dat Mechelen een fantastische sfeer heeft. Maar als ik een favoriete club moet kiezen, is het Antwerp.”
 
“Mijn mooiste herinnering is natuurlijk het kampioenenjaar in tweede klasse met Antwerp. Dat was eigenlijk een triomftocht van de eerste tot de laatste speeldag. We haalden dat seizoen tachtig punten, een heel mooi eindtotaal dat niet vaak geëvenaard zal worden.”
 
Een vraag die meermaals door de bezoekers van VK werd gesteld, was waarom Goots bij Antwerp vertrok. “Tja, er is vorig seizoen heel wat gebeurd bij Antwerp, waaronder een trainer die alles een beetje in mijn schoenen heeft willen schuiven. Er waren een aantal misverstanden ontstaan, en op dat moment kwam het aanbod van KV Mechelen. Ik mocht op dat moment niet vertrekken, maar ik denk toch dat het beter was om na vijf jaar afscheid te nemen.”
 
Ex-clubs
 
“Beveren was een kleine, maar goed gestructureerde ploeg met niet zo heel veel supporters maar wel een gezellig plein waar ik twee prachtige jaren heb beleefd. Het is wel een beetje jammer dat de club nu zoveel Ivoreanen heeft rondlopen, want ik denk dat Beveren toch een heel goede jeugdwerking heeft of had.” Of Goots voorstander is van een beperking van het aantal buitenlanders in de Belgische competitie? “Persoonlijk wel. Toen ik in eerste klasse begon te spelen, gold de regel van vier buitenlanders. Een ploeg mocht maximaal drie buitenlanders opstellen. Die regel kwam het Belgische voetbal ten goede omdat men toen enkel zocht naar echt goede buitenlandse spelers. Ik heb de indruk dat België tegenwoordig door grote voetballanden als Engeland wordt bekeken als satellietland, waar spelers gedropt kunnen worden in de hoop dat ze hier uitgroeien tot goede spelers. Dat is volgens mij niet goed voor onze Belgische jeugd die mede hierdoor te weinig kansen krijgt.”
 
“Racing Genk betekende een toffe periode. Ik kwam voor het eerst terecht in een ploeg met veel ambitie. Toch kwam ik er op een slecht moment, twee jaar na de fusie. Binnen het bestuur bestonden op dat moment nog steeds twee clans: die van Waterschei en die van Winterslag. Dat sijpelde door tot in de kleedkamers. Toch was Genk ook toen al een topploeg op het gebied van professionalisme en accommodatie.”
 
“De ploeg die me naast Antwerp altijd zal bijblijven, is Lommel. Twee jaar lang heb ik er met plezier gespeeld, en ik heb er de kans gekregen om de stap naar eerste klasse te zetten. We hadden toen zeker niet de sterkste ploeg – Westerlo had dat jaar veel meer talent dan wij. Maar wij vormden een hechte vriendenclub. We gingen elke dinsdag en donderdagavond samen iets drinken. Er werd voor elkaar gevochten, en de apotheose was eigenlijk onze laatste wedstrijd: we wonnen met 2-1 van Westerlo.”
 
Buitenland
 
Waarom koos Goots nooit voor het buitenland? “Er zijn weliswaar regelmatig aanbiedingen geweest, en ik stond een paar keer heel dichtbij een transfer naar het buitenland. Zo was er de Japanse ex-ploeg van Lorenzo Stalens, waarmee de onderhandelingen ver gevorderd waren. Ik had ook naar Nice kunnen gaan toen ik bij Turnhout speelde. Bij Chateauroux had ik zelfs al getekend, maar ik heb in laatste instantie alles afgeblazen. Ook uit Nederland kreeg ik aanbiedingen, van Ado Den Haag en Nac Breda. Er is altijd wel interesse geweest, maar ik heb het bewust afgehouden. Het geld was een goed argument om te gaan, maar daar stond tegenover dat ik heel veel moest achterlaten: familie, vrienden, en de vriendenploeg die ik trainde. Daarom besloot ik in België te blijven.”
 
Voor welke buitenlandse ploeg zou hij wel veel over gehad hebben? “Ajax is al van jongs af aan mijn favoriet. Een club waarvoor ik graag gespeeld zou hebben. Ze spelen altijd om te winnen, en ze gaan er steeds voluit voor. Ik besef ook dat ik er niet goed genoeg voor was.”
 
Goots verkaste evenmin naar een Belgische topclub. ”Anderlecht is heel concreet geweest in de periode dat ik voor Beerschot voetbalde. Ik was dat seizoen tweede in de Belgische topschutterslijst. Anderlecht kwam met een cheque van 25 miljoen, maar Beerschot weigerde. Tijdens mijn periode bij Kortrijk was ik nagenoeg rond met Club Brugge, maar mijn manager raadde me aan eventjes te wachten. De wildste verhalen deden toen de ronde: Kortrijk wilde me bijvoorbeeld absoluut houden omdat ik geleend was van een Ierse firma die nog geld moest krijgen. De transfer naar Brugge is uiteindelijk afgesprongen, waarna ik naar Racing Genk ben vertrokken.”

Patje Boem Boem
 
“De koosnaam Patje Boem Boem is ontstaan tijdens mijn periode bij St-Truiden. Ik had daar al een aantal afstandsschoten binnengeknald, en op een gegeven moment tijdens de wedstrijd riep de speaker af: ‘Doelpunt van het nummer 9, Patje Boem Boem!’. De naam is sindsdien altijd blijven bestaan. Bij Antwerp maakte ik nog zulke dingen mee. Wanneer we een vrije schop kregen - zelfs al zat ik op de bank – riep het publiek ‘Patje aan’t kanon’.”   
 
En dan is er zijn imago. Is de hardrocker op de Belgische velden veel met hardrock bezig? ”Ik moet de hardrockende supporters een beetje teleurstellen. Ik ben nog steeds een hardrock-liefhebber, maar het komt er minder van omdat ik twee kinderen heb die ook wel eens K3 en de Plopdans willen horen. Maar dit jaar hadden we in Dessel (woonplaats van Goots, nvdr) met Graspop het grootste hardrockfestival in België. Daar heb ik drie dagen met mijn caféploeg de tent uitgebaat. Ik heb er Alice Cooper en Judas Priest zien spelen. Tijd voor meer was er niet vanwege het werk, maar ik ben altijd fan geweest van het genre en dat zal zo blijven.”
 
Bij zijn imago hoort ook zijn paardenstaart natuurlijk. “In Mechelen wordt beweerd dat als we kampioen spelen, mijn staart eraan gaat. Dat gaat dus mooi niet door. Ik heb al zo weinig haar, dus dat beetje koester ik, ook na mijn carrière. Mijn paardenstaart is zo’n beetje mijn handelsmerk geworden, net zoals mijn oorring.”
 
KV Mechelen en trainersambities
 
“Ik voel me goed in mijn vel bij KV Mechelen. De ploeg verraste me een beetje, omdat ik me had voorbereid op derde klasse. Niet om uit te bollen, want mijn ambitie is om met Mechelen kampioen te spelen. Maar ik had me toch verwacht aan een stap terug. Bleek echter dat de ploeg heel veel traint en dat er bijzonder professioneel gewerkt wordt. Wat de omkadering betreft is de club waardig aan eerste klasse. De aanpassing aan derde was dus niet zo groot. Integendeel: na al die jaren in eerste klasse merk ik dat KV Mechelen veel professioneler werkt dan de meeste ploegen in eerste.”
 
Tot slot: hoe ziet Patrick Goots zijn toekomst? “Al negentien jaar ben ik trainer van een caféploeg, iets dat ik met veel enthousiasme doe, zelfs op het allerlaagste niveau. Ik wil me ook inschrijven voor een trainerscursus om het ‘Uefa B’-diploma te behalen. Daarna wil ik aan de slag als spitsentrainer, een fenomeen dat zich momenteel aan het ontwikkelen is. In Nederland neemt René Eijkelkamp bij Twente de spitsen een of twee keer per week onder handen. Ik denk dat ik met mijn ervaring jonge spelers zeker iets kan bijbrengen. Hoofdtrainer? Later misschien, maar ik wil niet te ver in de toekomst kijken.”
 
 
Patricks ‘Gouden Elf’
 
“Mijn persoonlijke gouden elf van jongens waar ik mee gespeeld heb: In de goal Geert de Vlieger (samen bij Beveren). Achteraan Stefan LeLeu (een vriend voor het leven), Jonas de Roeck, Bernd Evers op links en rechts kies ik voor Barry Budts. In het midden zeker Marc van Britsom, Hendrik Krüzen van Kortrijk, Simon Tahamata, Carmen Bussutil, Willy Hollanders en als aanvaller Didier Gaens.”
 
 
Patjes’ ABC
 
P: “De passie voor het voetbal is nog steeds aanwezig. De dag dat ik niet meer graag ga trainen is de dag dat ik de schoenen aan de haak hang. Maar bij Mechelen ben ik degene die de grootste afstand moet afleggen om naar training te rijden,, en toch ben ik elke dag als eerste aanwezig.”
A: “Antwerp”
T: “De ploeg met de meeste teamspirit was Lommel, al was die ook sterk voelbaar in mijn eerste jaar bij Antwerp onder Regi Van Acker.”
R: “Ruig imago”
I: “Ik surf dagelijks een half uurtje op het internet. Websites die ik dan zeker bekijk zijn de Voetbalkrant - vooral voor de derde klasse - de Antwerpsupporter - voor het gastenboek - en de website van KV Mechelen voor het laatste nieuws en verslaggeving.”
C: “Mijn favoriete competitie is de Nederlandse, vooral vanwege het aanvallende spel. Elke ploeg in Nederland speelt met een 4-3-3 opstelling, wat je in België bijna niet ziet. Gezien mijn kwaliteiten denk ik dat de Nederlandse competitie me op het lijf geschreven zou zijn.”
K: “Ik heb twee kinderen, een dochtertje en een zoon van 9 die ook voetbal speelt.”
 
G: “Goals.” Patrick Goots scoorde er een hele reeks. In totaal zijn er tot nog toe (24 aug 2004 nvdr) 342 gescoord, waarvan 158 in eerste klasse.
O: “De degradatie vorig jaar was een van de grootste ontgoochelingen in mijn carrière.”
O: “De supporters van Antwerp bezorgden me een ongelooflijk moment vorig jaar. Ik ben de eerste speler die op Antwerp een afscheidswedstrijd kreeg. Ik vond het fantastisch, het was een van de mooiste momenten uit mijn carrière.”
T: “Trainer”sss
S: “Sex voor de wedstrijd: in principe niet, al heb ik het heus wel eens gehad en er niet beter of slechter door gespeeld.”
Naam: Goots
Voornaam: Patrick
Geboortedatum: 10/04/1966
Geboorteplaats: Dessel
Ploeg: KV Mechelen
Lengte: 183 cm
Gewicht: 86 kg
Vorige clubs: FC Turnhout, Sint Truidense VV, SK Beveren, RC Genk, KV Kortrijk, Beerschot VAV, Lommelse SK, Dessel Sport, Lierse SK







Redactie/foto's/film: Rita De Meyer
Interviewers: Rita De Meyer en Ronny Anthonis
Eindredactie:Jan De Jong/Nils Vanbellingen
Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

2e klasse

Nieuwste reacties