Interview Olivier Deschacht: “Het is hier iedereen voor zich”

“Ik was pas zestien toen ik bij Anderlecht arriveerde”, herinnert Deschacht zich in een exclusief gesprek met Voetbalkrant.com. “Terwijl het voetballen voorheen puur plezier betekende, was het bij Anderlecht keihard. Ik behoorde nooit tot de uitblinkers, moest mij elke week bewijzen. Maar door mijn goeie mentaliteit en vechtlust mocht ik wel blijven, terwijl er elk jaar heel veel jongens de club moesten verlaten.”

“Zelf heb ik nooit aan mijn mogelijkheden getwijfeld”, vervolgt Deschacht. "Op mijn achttiende kreeg ik van Frank Vercauteren te horen dat hij echt in mij geloofde. Hij zag toekomst in mij, maar dan wel als linksachter. Opnieuw een rij achteruit, maar daar lag ik niet wakker van. De positie lag mij duidelijk, ik had de kwaliteiten om op de back te spelen. Je mag natuurlijk ook niet vergeten dat we met Anderlecht bijna altijd kampioen speelden, onder Vercauteren zelfs vijf of zes keer.”

Respect

“Ondanks mijn leeftijd zat ik niet te wachten op een vast contract. Ik was daar hoegenaamd niet mee bezig. Toen ik twintig werd, richtte Vercauteren een professionele B-kern op, de eerste in België, geloof ik. Ik kreeg zelf ook een minimumcontract voor één jaar. Zogezegd om eens te proberen. Aimé Anthuenis was op dat moment hoofdtrainer van de A-ploeg en bij blessures en schorsingen kwam hij regelmatig iemand uit die B-kern halen.”

“We hebben bij Anderlecht een schitterende groep die voor zichzelf opkomt”, geeft aanvoerder Deschacht mee. “Bij ons is iedereen een beetje kapitein. Jongens als Boussoufa, Biglia, Proto, die moet je niet aanpakken. Mijn rol in de kleedkamer is dan ook heel beperkt. Anderlecht is ook keihard, het is ieder voor zich. Iedereen moet zijn plan trekken. Het is ook topsport, hé! Ook mijn contact met de trainer (Ariël Jacobs, red.) is puur zakelijk.”

Nog 3x kampioen

Van clubliefde mag je in het geval van Deschacht wel spreken. “Tuurlijk, ik heb hier alle hoogtes en laagtes meegemaakt, al onthoud ik vooral de vele successen. Anderlecht is mijn tweede liefde. Het respect dat ik hier krijg is ook enorm. Ik heb altijd een contract gekregen voor meerdere jaren, meestal vier of vijf jaar zelfs. Anderlecht wordt ook mijn laatste club, want ik heb pas bijgetekend voor vijf nieuwe seizoenen. Daarna kap ik er mee.”

“Ik herstel nu van mijn eerste zware blessure”, besluit de linksachter. “Het is voor het eerst in mijn loopbaan dat ik zolang aan de kant sta. Mijn eerste bezorgdheid is nu om weer fit te geraken. De komende jaren wil ik in België nog drie keer kampioen spelen en ook nog eens deelnemen aan de Champions League, want dat is toch alweer een tijdje geleden.”