Interview Pierre Kompany over Vincent, die momenteel in de luwte blijft: "Vincent is een vedette, die kan niet voor iedereen tijd maken"

Meneer Kompany, uw zoon was laat, maar hij maakte wel tijd in zijn drukke agenda...

"We zijn altijd close geweest, waar hij ook was of speelde. Hij ging naar Brazilië voor het WK en wij gingen ook. Hij ging naar Rusland en wij ook. We hebben matchen gezien terwijl we eigenlijk geen tijd hadden."

Stoort het u soms niet dat iedereen u vragen stelt over Vincent?

"Nee hoor, Vincent is een vedette en ik niet. Het is normaal dat ik antwoord, want hij heeft amper tijd om iedereen te beantwoorden. Vincent en Kevin De Bruyne, dat is moeilijk om die aan de tafel te krijgen."

Wat is eigenlijk uw rol in zijn succes?

"Ik heb bijgedragen als ouder, zoals de meeste ouders. Je kan ze alleen begeleiden op hun weg. Als je ze daarna ziet opgroeien tot goeie mensen, dat is het belangrijkste."

Hoe herkent u jezelf in Vincent?

"Ik ben misschien nog veerkrachtiger dan hij. Als je ziet wat mijn levenspad was... Vallen en opstaan, dat is niet zo makkelijk. Zeker als je ziet wat er in Congo gebeurde. Dat heeft Vincent ook in zich: veerkracht. Maar er is ook het dna van de familie hé."

Was u een goeie voetballer?

"Ik was heel rap! Ik was een aanvaller, een negen of een zeven. Weet je nog welk nummer Vincent droeg toen hij de Gouden Schoen won? Nee? 27! Het moest een negen of een zeven hebben. En zo combineerde hij de twee. Pas later is hij met de 4 gaan spelen. François speelde ook met 17 of 19."

Had u Vincent niet liever spits zien worden?

"Dat hangt ook af van de opleiding. Hij werd gevormd bij Anderlecht, als hij bij Ajax had gespeeld was hij misschien spits geworden. Maar hij is een speler die niet wil verliezen. Hij is een speler die de tegenstander verhindert om te winnen. Die wil heeft van hem een heel grote verdediger gemaakt."

In uw boek zegt u dat Vincent het niet altijd makkelijk had bij Anderlecht...

"Het was er toen niet zo professioneel, laten we zeggen. Weet u dat Anderlecht toenertijd allemaal jongens in Limburg ging gaan halen? Want daar konden ze voetballen... Ik heb dat toen ook aangekaart. De Brusselse jongens moesten altijd een rij achteruit als er een Limburgse speler op hun positie speelde. En uiteindelijk was er geen plaats meer voor hen."

U spreekt zelfs over discriminatie toen.

"Ja, weet je dat er nu geen ouders meer toegelaten zijn op training? Dat is een goeie zaak, maar langs de andere kant hadden wij toen nooit kunnen zien hoe hij werd aangepakt door zijn medespelers en de coaches."

Maar uiteindelijk kreeg hij toch een profcontract. En 1 miljoen euro per jaar, voor die tijd enorm veel...

"Ik ben zelf die onderhandelingen meegedaan. Dat hij een manager had? Ja, maar als ik er niet bij had gezeten, was er niks getekend. Hoe ik dat bedrag dan bepaalde? Ik zag ook wat er in de media verscheen. Ik heb me gewoon daarop gebaseerd."