Twee missers in enkele dagen: een van de sterke punten van Union kan ook hun grootste zwakte zijn
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Afgelopen zomer sloeg Union een nieuwe bladzijde om met het plotse vertrek van Anthony Moris naar Saoedi-Arabië. De club nam de tijd om een opvolger aan te duiden. Het is immers niet eenvoudig om van de ene dag op de andere een doelman te vervangen die vijf seizoenen onder de lat stond.
Vic Chambaere greep aanvankelijk zijn kans, maar uiteindelijk koos de clubleiding voor Kjell Scherpen. De Nederlander was geen onbekende in België, aangezien hij eerder kort bij Oostende speelde. Na twee weken opbouw werd hij vaste doelman en sindsdien gaf hij zijn plaats enkel af in bekerwedstrijden.
Wereldreddingen… maar ook dure fouten
De voorbije week liep het mis. Een schijnbaar ongevaarlijk schot dat hij loste leidde tot de gelijkmaker van Marseille in de Champions League. Gisteren in Charleroi gebeurde iets gelijkaardigs: Scherpen duwde een vrije trap van Parfait Guiagon recht in de voeten van Antoine Colassin. “Het veld was niet ideaal, ik twijfelde tussen vangen of wegwerken, en uiteindelijk kwam de bal bij een tegenstander. Ik ben schuldig aan dit doelpunt”, erkende hij bij DAZN.
Had David Hubert een speler van Leuven mee kunnen nemen naar het Dudenpark, dan was dat wellicht Tobe Leysen geweest. De doelman van OHL geldt als één van de grootste talenten van de reeks, terwijl de fouten van Scherpen op afstandsschoten steeds meer zorgen baren.
Sterke punten en zwakke momenten
Het is eenvoudig om hem te bekritiseren na twee tegendoelpunten die rechtstreeks aan hem te wijten waren. In andere omstandigheden had er geen aanvaller in de buurt gestaan en sprak niemand over zijn reddingen. De ex-Ajax-doelman blinkt uit in andere situaties: zijn reflexen op de lijn en zijn lengte bij één-op-één-duels hebben de ploeg al vaak gered. Ook zijn kordate uitkomen bij hoge ballen geeft vertrouwen aan de verdediging.

Lees ook... Union is de verliezer van het weekend na gelijkspel tegen Charleroi en dankt de VAR›
Tot nu toe namen spelers en staf het voor hem op wanneer hij een fout maakte, zoals tegen Club Brugge, waar zijn hand niet stevig genoeg was bij het enige doelpunt van Carlos Forbs. Het is niet de eerste keer dat de doelman van twee meter verandert in een reus met handen van klei. Vaak was de tegenstander niet snel genoeg om te profiteren van zijn losgelaten ballen in het strafschopgebied.
Maar nu, twee keer in vier dagen, hebben Igor Paixao en Antoine Colassin die zwakte blootgelegd. Dat kan toekomstige tegenstanders van Union ideeën geven. Het is misschien te vroeg om hem als zwakke schakel te bestempelen: hij staat tweede in het klassement van clean sheets (alleen Coosemans heeft er één meer, met drie extra wedstrijden) en hij heeft bijna evenveel matchen zonder tegendoelpunt als met. Toch blijft het een aandachtspunt voor de komende weken: twee fouten die de tegenstander opnieuw in de wedstrijd brachten terwijl Union telkens op voorsprong stond, doen de sterke defensieve statistieken van de ploeg enigszins verbleken.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief