Hans Vanaken terug naar zijn knaldebuut: "Mijn schoonmoeder zei nog: 'ocharme die jongen moet zijn eerste match in dat grote stadion spelen (lacht)'"

Hans Vanaken was namelijk in het Astridpark van RSC Anderlecht. Lokeren won met 2-3 en zonder het zelf te beseffen zou hij met een knaldebuut inclusief twee goals zijn profcarrière lanceren. Welkom, Hans.

"Ik herinner me nog alles van die dag. Niemand had ook verwacht wat zich daar zou afspelen: ikzelf niet, mijn familie niet, mijn vriendin – nu mijn vrouw – niet… Mijn schoonmoeder zei toen nog voor de match: ‘ocharme die jongen moet zijn eerste match in dat grote stadion spelen (lacht)'", vertelt Hans Vanaken in gesprek met Voetbalkrant.

Alle verwachtingen waren automatisch overtroffen

"Het was moeilijk om daar zelf bepaalde verwachtingen van te stellen. Na die eerste speelde ik op een wolk, na rust trapte ik er nog één goed binnen en uiteindelijk wonnen we met 2-3. Dan worden alle verwachtingen automatisch overtroffen", blikt hij terug. "Daarna was ik wel overdonderd. De twee dagen na die matchen was ik erg onder de indruk van het hele mediagebeuren. Ik zat er direct goed in."

Inderdaad, meteen erin. Vanaken was zowel bij Lokeren als Club vanaf dag één een spilfiguur, maar de druk leek en lijkt de koele kikker nooit te raken. "Iedereen kende me wel direct door die twee goals, maar ik moest het nog altijd bevestigen", zegt hij. "Door die ene match was ik zeker niet meteen de sterkhouder van het team. Het was vooral iets om op verder te bouwen en iets dat me veel vertrouwen gaf."

Druk? Ik kan daar van nature goed mee omgaan

"Het klopt wel dat ik op mijn positie een belangrijke rol heb binnen de ploeg, want ik ben de schakel tussen de linies. Ik sta daar om assists te geven en zelf te scoren. Dat zorgt misschien wel voor extra druk, maar het is niet zo dat ik dat zelf echt voel. Dat is bij mij zo van nature. Dat kan wel verschillen van match tot match, dat is voor iedereen zo. Ik probeer gewoon altijd mijn uiterste best te doen", aldus Vanaken.