Chemsdine Talbi was helemaal niet de enige: hoe Marokko een hele generatie wil overtuigen om België de rug toe te keren

Bilal El Khannouss, Anass Zaroury, Chemsdine Talbi: Marokko heeft onlangs meerdere talenten "gekaapt" in België, nadat ze in het verleden jongens als Nacer Chadli of Marouane Fellaini hebben zien vertrekken. Maar de Rode Duivels zijn niet de enigen die in de afgelopen jaren bi-nationals hebben verloren: Noussair Mazraoui (Nederland), Sofyan Amrabat (Nederland), Achraf Hakimi (Spanje), Brahim Diaz (Spanje), Amine Adli (Frankrijk), Eliesse Ben Seghir (Frankrijk), allemaal hebben ze ervoor gekozen om voor hun land van herkomst te spelen in plaats van hun geboorteland.

De tijden zijn veranderd: hoewel we nog niet kunnen spreken van een systematische keuze voor de Leeuwen van de Atlas, is het steeds vaker voorkomend in jeugdteams. Het proces gebeurt nu al op zeer jonge leeftijd en niet pas rond de 18-19 jaar: de Marokkaanse federatie investeert fortuinen om talenten uit heel Europa aan te trekken, afkomstig van de grootste clubs.

Veel jonge Belgen hebben dezelfde keuze gemaakt

Talbi heeft de ogen van het grote publiek geopend, maar hij is gewoon de meest getalenteerde en gevorderde in zijn ontwikkeling in een groep: heel wat jongeren hebben zeer recent de Belgische jeugdteams verlaten om voor Marokko te kiezen. Ismaël Baouf (18 jaar), een groot talent van Anderlecht, die tot en met U19 voor België uitkwam, werd in oktober Marokkaans U20.

Hij volgde zo het voorbeeld van Ali Maamar, een beetje verwaarloosd door België na de U17... en nu bevestigd als Marokkaans U20 international met 21 caps. De kans is zeer klein dat de rechtsback van RSC Anderlecht terugkeert naar de Belgische nationale ploeg.

Lees ook... Goed nieuws voor Anderlecht! Dit is hoelang Romelu Lukaku nog op topniveau kan acteren›

Bij de U18 werd de jonge Ilyas Bouazzaoui (Genk) tijdens deze interlandbreak opgeroepen door Marokko, terwijl hij eerder uitkwam voor de Belgische U17 en U18. Ilyes Benachour (Club Brugge) weigerde op zijn 16e al om voor België te spelen. En zelfs bij de U16 weet Marokko te verleiden, met onder andere de jonge Dalil Ouadrassi (KV Mechelen), die eveneens door de Belgische jeugdploegen ging.

De Marokkaanse federatie zorgt goed voor hen

Maar wat drijft jonge Belgisch-Marokkanen ertoe om het land van hun ouders of grootouders te verkiezen boven het land waar ze hun hele opleiding hebben gevolgd? "Het is een combinatie van factoren die ervoor zorgt dat de overgrote meerderheid van de jonge Marokkaanse spelers eerder voor Marokko dan voor België kiest. Allereerst loopt de Marokkaanse voetbalbond jaren voor op de Belgische op het gebied van jeugdbegeleiding", legt de vader van een Belgisch-Marokkaans voetbaltalent uit.

"De begeleiding is top. Er zijn pendeldiensten om ze op te halen van de luchthaven, de vluchten en het hotel van de ouders worden soms betaald voor minderjarige spelers. De jeugdcoaches nemen de tijd om persoonlijke gesprekken te voeren met elke speler, geven hen een gedetailleerd programma van de komende internationale evenementen", somt onze gesprekspartner op.

Het Mohamed VI-trainingscentrum, gelegen in Salé, nabij Rabat, maakt indruk op iedereen die er komt. "Marokko leeft in 2100 ten opzichte van België", zo wordt ons verteld. "We hebben zelfs geen nationaal stadion dat de naam waardig is, terwijl Marokko binnenkort het grootste stadion ter wereld zal hebben, de Afrika Cup 2025 zal organiseren en deels het WK 2030... Zelfs in Frankrijk is er geen sportcomplex zoals dat van Marokko."

De KBVB dreigt al zijn Marokkaanse talenten te verliezen

De zeer aanvallende uitspraken van Vincent Mannaert, die eist dat jonge bi-nationals hun keuze zo snel mogelijk maken, lijken dus een beetje contraproductief. Als één ouder overdreven streng is en de andere verwent, is het niet moeilijk te raden naar wie een kind zal vluchten in geval van twijfel.

Nog los van wat er in de clubs gebeurt. "Sommige clubs leggen druk op jonge bi-nationals om voor België te kiezen. Dit verklaart verschillende vertrekken", verzekert onze gesprekspartner. Aan de andere kant weten we dat in de andere richting sommige Afrikaanse of Midden-Oosterse federaties samenwerken met clubs: als een jongere voor een land kiest, krijgt hij een transfer naar die club. Rauwe praktijken, maar waar de Europese federaties, en niet alleen de KBVB, slechts met grote ogen naar kijken.