Analyse Hoe Anderlecht amper nog creativiteit laat zien: geen présence, durf en aansluiting

Hoe Anderlecht amper nog creativiteit laat zien: geen présence, durf en aansluiting
Foto: © photonews

Waar loopt het mis bij Anderlecht. Aanvallend loopt het met horten en stoten. Tegen Charleroi wees iedereen bij de Brusselaars op de dominantie en het gebrek aan efficiëntie. Maar om efficiënt te zijn, moeten er eerst wel kansen komen. En die waren op één hand te tellen.

Mazzu nuanceerde wel een beetje: "Er waren mogelijkheden, maar de laatste pass of de laatste geste was niet goed genoeg." Da's een gebrek aan kwaliteit, zoals veel analisten vandaag al aanduidden. Maar zoals eerder ook al aangegeven is het allemaal te steriel, te voorspelbaar. De creatieve jongens spelen allemaal op save met hun passes. Behalve Refaelov, maar die lijkt zijn maats ook niet te kunnen vinden. 

Na 14 gespeelde matchen zou er toch al enige sprake van automatismen moeten zijn, maar die is er niet. Volgens ons door verschillende redenen. 

1. Te weinig présence vooraan

Over de kwaliteiten van Fabio Silva gaan we niet discussiëren. Die jongen kan voetballen. Maar hij loopt meer op het middenveld dan in de spits. Uit frustratie wil hij het zelf gaan forceren, maar hij heeft dan niemand meer om vooruit aan te spelen, want Refaelov is ook geen spits en komt de bal ook lager opvragen. Zijn actie vanop 30 meter van de kooi van de tegenstander opzetten en afronden, is ook voor de Portugees te veel.

2. Wingers staan er alleen voor

Op de flank heeft Anderlecht eigenlijk twee problemen. De eerste is dat Amir Murillo ver van zijn beste niveau zit. De Panamees lijkt al zijn fut verloren te zijn en speelt bijwijlen zelfs nonchalant. Aan de overkant loopt probleem nummer 2, als we dat zo al mogen benoemen. Julien Duranville is geen probleem, maar wel de beste speler van de ploeg op dit moment. En da's al vrij pijnlijk om te schrijven, want als Anderlecht moet bouwen op een 16-jarige...Duranville moet zijn acties echter van te ver opzetten en krijgt - net als Murillo aan de overkant - te weinig steun op zijn flank. Zowel Verschaeren als Arnstad overlappen amper. Daarnaast ligt de sterkte van Duranville niet in het verdedigend gebied, maar hij moet daar wel enorm veel energie aan verspillen.

3. Geen aansluiting

Na de voorbereiding dacht iedereen dat Yari Verschaeren onder Felice Mazzu ging openbloeien. De 'nummer 10' infiltreerde in de oefenmatchen dat het een lust was en scoorde ook vlot. Het aantal keren dat hij dit seizoen in de box is gekomen en gevaarlijk is geweest, zijn niet al te talrijk. Ook Ashimeru zou daar als box-to-box meer moeten komen. De verdediging van de tegenstander kan zich zo op één of twee aanvallers concentreren. 

4. Durf

We hebben het hierboven al aangehaald, maar dat gebrek aan vertrouwen is er nog steeds. Velen lijken angst te hebben om iets verkeerd te doen. Een schot van buiten de zestien hebben we enkel nog maar van Wesley Hoedt gezien. Of de rest is ons alvast niet bij gebleven. Voor acties is het telkens kijken naar Silva of Duranville. En dat bedoelen we dan ook letterlijk: ze staan ernaar te kijken. De ruimte induiken doen er weinig.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Jupiler Pro League

Nieuwste reacties